Come into my cuisine

Στις 4 και στις 11 Δεκεμβρίου, 17:00-19:00, ο Β. Δρίσκας στρώνει το γιορτινό τραπέζι στο notos home στην Πλατεία Κοτζιά με γεύσεις από όλο τον κόσμο, μαγειρεύοντας με το Cooking Chef της Kenwood.

Θα δοκιμάσουμε μεταξύ άλλων: «Ορεκτικό με τυριά και μαρμελάδα κρεμμυδιών», «Ψαρονέφρι με δαμάσκηνα», «Αρωματική ταϋλανδέζικη σούπα», «Μαροκινό κοτόπουλο με βερύκοκα, μέλι και τζίντζερ» και ένα σοκολατένιο γλυκό έκπληξη!

Σε κάθε σεμινάριο ο Β. Δρίσκας θα μαγειρέψει διαφορετικές συνταγές. Ελάτε λοιπόν και τις 2 ημέρες για να πάρετε πολλές ιδέες για το τραπέζι των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Η ιστορία του ανάγεται πριν από 3.000 χρόνια, στην Κίνα. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του από τους μανδαρίνους, ανώτερους κρατικούς λειτουργούς της κινεζικής αυτοκρατορίας, εξαιτίας του χρώματος που είχαν οι στολές τους αλλά και γιατί αντάλλασσαν τα φρούτα αυτά ως δώρα.

Στη χώρα μας λέγεται ότι το έφερε ο Ρώσος ναύαρχος Χέιδεν γύρω στο 1840. Είναι το αγαπημένο φρούτο των παιδιών αλλά και των μεγάλων και είναι διαθέσιμο από το Νοέμβριο μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Μπορούμε να το βρούμε σε πολλές ποικιλίες, οι περισσότερες από τις οποίες προέρχονται από διασταυρώσεις με άλλα εσπεριδοειδή. Βέβαια, εκείνη που είναι ιδιαίτερα αγαπητή και μονοπωλεί την προτίμηση των περισσοτέρων είναι οι κλημεντίνες.

Το μανταρίνι τρώγεται συνήθως ωμό, σκέτο ή σε φρουτοσαλάτες. Επίσης, γίνεται γλυκό του κουταλιού, ενώ και η φλούδα του χρησιμοποιείται ως βασικό συστατικό για την παρασκευή αρκετών γλυκισμάτων. Τέλος, πολύ δημοφιλές είναι και το λικέρ μανταρίνι.

Διατροφική αξία
Τα μανταρίνια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και βιταμίνες:

• Βιταμίνη Α
• Βιταμίνη C
• Νάτριο
• Υδατάνθρακες
• Πρωτεΐνη
• Ασβέστιο
• Σίδηρο
• Φολικό οξύ
• Καροτίνη β
• Φώσφορο
• Κάλιο
• Μαγνήσιο

Πού κάνει καλό

• Πρόκειται για ένα φρούτο που έχει αδικηθεί αρκετά, είναι όμως ένα από τα πιο πολύτιμα, καθώς μειώνει σημαντικά την πιθανότητα να προσβληθούμε από πολλές σοβαρές παθήσεις.
• Με την κατανάλωση του μανταρινιού μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα να προσβληθεί κάποιος από καρκίνο του ήπατος, καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά, αρτηριοσκλήρυνση και διαβήτη.
• Διευκολύνει την πέψη, έχει ηρεμιστική δράση, βοηθάει στην καταπολέμηση της φλεγμονής της αρθρίτιδας αλλά και στην πρόληψη του εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας. Γενικότερα, κάνουν καλό στην όραση. Κάθε μανταρίνι δίνει περίπου 45 θερμίδες.
  

Γνωστό από την αρχαιότητα, το παντζάρι θεωρούνταν ένα πολύτιμο θρεπτικό λαχανικό. Τα φύλλα του μαγειρεύονταν με μέλι και κρασί, ενώ η χρωστική του χρησιμοποιήθηκε ως βαφή μαλλιών. Λέγεται ότι στο ναό των Δελφών το προσέφεραν στο θεό Απόλλωνα και πίστευαν ότι η θεά Αφροδίτη έτρωγε πολλά παντζάρια, γι’ αυτό διατηρούσε την ομορφιά της. Αποτελεί εξαιρετική πηγή βιταμινών και ιχνοστοιχείων, ενώ ταυτόχρονα είναι ο ιδανικός τρόπος για να συνδυάσετε εκλεπτυσμένη γεύση με χαμηλές θερμίδες (44 θερμίδες/100 γραμμ.). Επομένως, δεν προσφέρει μόνο ξεχωριστή γεύση στη διατροφή μας, αλλά πολλά περισσότερα ευεργετικά συστατικά για την υγεία μας.

Διατροφική αξία
Με την απαλή υφή του και το υπέροχο βαθυκόκκινο χρώμα του είναι ασυναγώνιστο όσον αφορά την υψηλή θρεπτική αξία του. Είναι πλούσιο σε:

• Βιταμίνη Α
• Βιταμίνη C
• Κάλιο
• Νάτριο
• Φώσφορο
• Μαγνήσιο
• Ασβέστιο
• Σίδηρο
• Ψευδάργυρο
• Μαγγάνιο
• Χαλκό
• Σελήνιο

Τα φύλλα του έχουν τις ίδιες σχεδόν βιταμίνες με αυτές που περιέχει το σπανάκι, πλούσια σε β-καροτίνη, φολικό οξύ, ασβέστιο και σίδηρο.

Πού κάνει καλό
Όσον αφορά τις ιδιότητες του παντζαριού, θα πρέπει να τονίσουμε ότι καταπολεμά εμπύρετες καταστάσεις, όπως η γρίπη, η βρογχίτιδα και άλλες, ανακουφίζει τον οργανισμό από τις συνέπειες μιας γαστρορραγίας, λειτουργεί ως πρώτης τάξης φυσικό καθαρτικό και διαθέτει αιμοποιητικές ιδιότητες. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο συμπλήρωμα διατροφής για όσους πάσχουν από αναιμία.

Όσο για το χυμό του, οι ειδικοί τονίζουν ότι είναι πολύ καλό φάρμακο για προβλήματα υπέρτασης, καρδιαγγειακά και αρτηριοσκλήρωσης, ενώ καθαρίζει τα νεφρά και τη χολή. Επίσης, ο χυμός του μαζί με μία κουταλιά μέλι πριν από το πρωινό ανακουφίζει τα συμπτώματα ενός στομαχικού έλκους. Τέλος, κάποιες έρευνες έχουν αποδείξει ότι ένα συστατικό τους ανεβάζει ένα από τα επίπεδα ενός ενζύμου που φαίνεται πως καταπολεμά κάποια είδη καρκίνων.

Τι να προσέξω
Η σάρκα τους θα πρέπει να αφαιρείται λίγο πριν από την κατανάλωσή τους.

Πρέπει να βράζονται σε λίγο νερό και για λίγη ώρα, όπως άλλωστε όλα τα λαχανικά.

Όσο πιο φρέσκα είναι τα παντζάρια, τόσο πιο έντονο είναι το άρωμά τους και μαγειρεύονται πιο γρήγορα.

Για να διατηρήσετε τα παντζάρια μέχρι και δύο εβδομάδες, δεν έχετε παρά να κόψετε τα φύλλα 5 εκατοστά από το κοτσάνι και να βάλετε τους βολβούς στο ψυγείο μέσα σε πλαστική σακούλα.

Όταν αγοράζετε παντζάρια, προσέχετε να είναι λεία, στρογγυλά, με βαθύ κόκκινο χρώμα.

Συνήθως αποφεύγουμε την καθημερινή κατανάλωση ξηρών καρπών λόγω της υψηλής θερμιδικής τους αξίας. Oμως, οι θερμίδες χωρίζονται σε καλές και κακές και αυτές που προέρχονται από καρπούς και σπόρους είναι ιδιαίτερα ευεργετικές. Ακόμη και τα μαγειρικά λίπη από βιολογικούς και αναποφλοίωτους καρπούς είναι ωφέλιμα για τον οργανισμό. Το ταχίνι, που προέρχεται από τη σύνθλιψη του σησαμιού, είναι χαρακτηριστικό δείγμα τέτοιου «βουτύρου» και μπορεί να περιληφθεί στο πρωινό γεύμα προσφέροντας υψηλές ποσότητες διαιτητικών ινών, ασβέστιο, φώσφορο και σίδηρο. Μπορεί στην ίδια ποσότητα να αποδίδει τόσες θερμίδες όσες και ένα κίτρινο τυρί, όμως είναι διαφορετικής ποιότητας. Το λίπος του σησαμιού είναι μια σημαντική πηγή βιταμίνης Ε (αρκετά μεγαλύτερη από αυτήν του ελαιόλαδου), ενώ περιέχει και βιταμίνες του συμπλέγματος Β και νιασίνη. Στην αγορά, κυκλοφορούν πολλά προϊόντα τύπου spread τα οποία περιέχουν ζάχαρη ή και πρόσθετα υδρογονωμένα φυτικά έλαια για να αρέσουν γευστικά στους αγοραστές και ιδίως στα παιδιά, που είναι οι βασικοί καταναλωτές τους.

ΒΟΥΤΥΡΑ ΑΠΟ ΚΑΡΠΟΥΣ
Το γνωστό στους περισσότερους φυστικοβούτυρο είναι χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της κατηγορίας. Πολύ συνηθισμένα εκτός από το φυστικοβούτυρο είναι και τα βούτυρα από αμύγδαλα, καρύδια και φουντούκια τα οποία διατίθενται σε βιολογική μορφή στα ειδικά καταστήματα. Η χρήση τους στη μαγειρική είναι ήδη γνωστή (με συνηθέστερο το ταχίνι), όμως το βούτυρο του αμύγδαλου μπορεί πολύ εύκολα μαζί με λίγο μέλι ή μαρμελάδα πάνω στο ψωμί να γίνει το καλύτερο σχολικό γεύμα, ενώ το βούτυρο του φουντουκιού κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει τη βάση μιας μακαρονάδας με «pesto φουντουκιού».

ΣΗΣΑΜΕΛΑΙΟ
Τα λιπαρά που εμφανίζονται στο καθημερινό μας τραπέζι είναι σημαντικό να προέρχονται από το ελαιόλαδο ή από άλλα έλαια πλούσια σε ακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως το σησαμέλαιο, ειδικά αν θέλουμε να προσδώσουμε διαφορετικότητα στη γευστική μας γκάμα. Το παρθένο σησαμέλαιο -και όχι το σκουρόχρωμο, που παράγεται από ψημένο σησάμι και το χρησιμοποιούν στην Απω Ανατολή- είναι ιδιαίτερα ελαφρύ, με λεπτή γεύση, που επιτρέπει στην πρώτη ύλη την αυτονομία της. Είναι ιδιαίτερα ταιριαστό με το ψάρι, ως «τελείωμα» πάνω από ένα ελαφρά ψημένο κρέας και τέλειο με λαχανικά στον ατμό. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο τηγάνισμα, όπου προσθέτει ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό άρωμα.

Σήμερα Σάββατο, 21 Νοεμβρίου, γίνεται στο Ξενοδοχείο King George στο Σύνταγμα η πολυαναμενόμενη εκδήλωση "Αφρός & Φυσαλίδες". Πρόκειται για την ετήσια έκθεση στην οποία συμμετέχουν οι περισσότεροι από τους οινοποιούς ή/και αντιπροσώπους Σαμπάνιας και αφρώδους οίνου από την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.

Η εκδήλωση γίνεται για τρίτη φορά φέτος. Λέω ότι είναι πολυαναμενόμενη καθώς πέρυσι είχε αναγκαστικά ακυρωθεί λόγω των άγριων επεισοδίων που γίνονταν στην Αθήνα στις αρχές του Δεκέμβρη, όταν είχε προγραμματιστεί. Αυτός είναι, φαντάζομαι, ο λόγος που φέτος η εκδήλωση γίνεται αρκετά νωρίτερα.

Η εκδήλωση "Αφρός & Φυσαλίδες" ανοίγει τις πόρτες της στην 1 το μεσημέρι του Σαββάτου, και θα ολοκληρωθεί στις οκτώ το βράδυ. Η είσοδος κοστίζει 15 ευρώ. Έχω στα χέρια μου τη λίστα των προϊόντων που θα έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε στην εκδήλωση, και σας διαβεβαιώ ότι κανείς (οινόφιλος και μη) δεν πρέπει να τη χάσει.

Για όσους μπορούν να περιμένουν και να μην επισκεφτούν την εκδήλωση αμέσως με το που θα ανοίξουν οι πόρτες, η εκπομπή μου Lémy Boucaliaûn, η οποία θα είναι στον αέρα αυτό, όπως και κάθε Σάββατο στις 2μμ από τη συχνότητα του City FM 99.5, θα είναι αφιερωμένη στη Σαμπάνια, τα αφρώδη κρασιά και την συγκεκριμένη εκδήλωση.

Φαντασία, γευστική ένταση και πολυχρωμία σε μια κουζίνα που δεν αφήνει κανένα αδιάφορο. H βάση της Mεξικάνικης κουζίνας είναι το καλαμπόκι, η «ψυχή» της οι πιπεριές (σχεδόν διακόσιες ποικιλίες), ενώ η δημιουργικότητά της ξεκινά από τις τεράστιες εποχικές αγορές, που βρίσκονται σε όλες τις πόλεις και τα χωριά. Eναν ξεχωριστό ρόλο έχουν και τα όσπρια: από τα κόκκινα φασόλια μέχρι τα κουκκιά που συναντάμε -σχεδόν παντού- σαν συνοδευτικά. Xαρακτηριστική είναι η τεχνική του «τηγανίσματος» των οσπρίων, τα οποία αρχικά βράζονται και στη συνέχεια τηγανίζονται σε λίπος. H αντίληψη που έχει ο περισσότερος κόσμος για τη Mεξικάνικη κουζίνα προέρχεται κυρίως από την αμερικανοποιημένη και λίγο fast food-oποιημένη κουζίνα TEX-MEX που δεν είναι τίποτε άλλο από τη συνοριακή κουζίνα των HΠA, όπου δεκάδες στοιχεία της Mεξικάνικης κουζίνας συνδυάζονται με τις πρώτες ύλες και τις διατροφικές συνήθειες των δυτικών συνόρων. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι μια χώρα με 31 πολιτείες έχει και τον ανάλογο αριθμό από περιφερειακές κουζίνες: Σε όλες υπάρχουν οι συνδυασμοί των πρώτων υλών που αναφέρθηκαν παραπάνω και η τοπική ιδιαιτερότητα

ΓΛΩΣΣAPI

BUNUELOS-CHURROS
Γλυκές ή αλμυρές τηγανίτες. Kαλαμποκάλευρο αναμειγμένο με ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.

SALSA
Φρέσκια σάλτσα βασισμένη στην ντομάτα, τις πιπεριές και μπαχαρικά, όπως το κύμινο, η κανέλα και ο μαραθόσπορος.

TORTILLAS
Λεπτές πίτες από καλαμποκάλευρο. Tρώγονται σαν ψωμί, είτε γεμισμένες με οτιδήποτε υπάρχει φρέσκο στην αγορά.

TAMALES
Γιορταστικό φαγητό:ζύμη από καλαμποκάλευρο, γεμισμένη με κρέας ή ψάρι και ψημένη μέσα σε φύλλα καλαμποκιού.

POBLANO-ANCHO CHILLI
H poblano είναι η πιο διαδεδομένη πιπεριά στο Mεξικό. Οταν αποξηραίνεται λέγεται Ancho και αποκτά βαθύ, καφεκόκκινο χρώμα. Γευστικά, δίνει πολύ φρούτο και δεν είναι πολύ καυτερή.

CEVICHE
Ωμό ψάρι «μαγειρεμένο» σε χυμό από μοσχολέμονο (lime) με κρεμμύδι και φρέσκα μυρωδικά.

NOPALES
Kάκτος μαγειρεμένος με μπαχαρικά και ντομάτα.

EPAZOTE
Eνα από τα πιο σημαντικά μυρωδικά. Γευστικά δίνει έναν περίεργο συνδυασμό μέντας με κόλιανδρο.

PEPITAS
Kολοκυθόσπορος ψημένος ή αποξηραμένος. Xρησιμοποιείται σε πολλά πιάτα συνήθως τριμμένος. Bάση για την σάλτσα pipian.

Σε εξαφάνιση οδηγείται ο ερυθρός τόνος παγκοσμίως από την απόφαση της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Τονοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), να μη μειωθεί επαρκώς το όριο ετήσιας αλίευσης, κατά την πρόσφατη συνάντηση στο Ρεσίφε της Βραζιλίας.

Ο παραλογισμός της υπεραλίευσης του ερυθρού τόνου αναμένεται λοιπόν να συνεχιστεί, με τη συνενοχή και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς η ετήσια ποσότητα αλίευσης μειώθηκε μόλις στους 13.500 μετρικούς τόνους για το 2010, σε σύγκριση με τους 22.000 του 2009.

Τη στιγμή που τα σχετικά επιστημονικά στοιχεία συνηγορούν σε συνολική παύση της αλιείας τόνου προκειμένου να έχει πιθανότητες ανάκαμψης έως το 2019, μία τέτοια απόφαση μόνο καταδικαστική μπορεί να είναι για το μέλλον του ερυθρού τόνου. «Το αποτέλεσμα της συνάντησης της ICCAT και τα ανεπαρκέστατα μέτρα που αποφασίστηκαν είναι απλά απαράδεκτα και ενάντια σε κάθε προσπάθεια σωτηρίας του ερυθρού τόνου» αναφέρει ο Γιώργος Παξιμάδης, υπεύθυνος θαλάσσιων προγραμμάτων του WWF Ελλάς. Ο πληθυσμός του ερυθρού τόνου βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης λόγω της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας του βιομηχανικού στόλου που τον αλιεύει ζωντανό, προκειμένου να παχυνθεί σε φάρμες, να αυξηθεί το βάρος και η αξία του, και να εξαχθεί κατά κύριο λόγο στην Ιαπωνία.

Τα υψηλότατα περιθώρια κέρδους σε συνδυασμό με την υπερβολική αλιευτική ικανότητα, οδηγούν στις παράνομες δραστηριότητες που κάθε άλλο παρά έχουν εκλείψει. Στη συνάντηση του Ρεσίφε, σχεδόν όλες οι χώρες μέλη της ICCAT που αλιεύουν ερυθρό τόνο ταυτοποιήθηκαν σε σχέση με παράνομες δραστηριότητες, όπως στην περίπτωση φαρμών πάχυνσης της Ε.Ε. Επίσης, η περίοδος αλίευσης ζωντανού ερυθρού τόνου από τους στόλους γριγρί μειώθηκε σε ένα μήνα, ο οποίος όμως εξακολουθεί να συμπίπτει με την αναπαραγωγική περίοδο, από 15 Μαΐου έως 15 Ιουνίου.

Το τελευταίο πόρισμα της επιστημονικής επιτροπής της ίδιας της ICCAT (Οκτώβριος 2009) κάνει λόγο για μείωση του αναπαραγόμενου πληθυσμού του ερυθρού τόνου στο 15%, σε σχέση με τα ιστορικά του επίπεδα. Η μόνη ελπίδα σωτηρίας πλέον για τον ερυθρό τόνο είναι η απαγόρευση του διεθνούς του εμπορίου (και άρα της εξαγωγής και εμπορίας του στην Ιαπωνία), μέσω της καταχώρησης του στο Παράρτημα Ι της σύμβασης CITES (Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξαφάνιση ειδών της άγριας πανίδας και χλωρίδας), που θα αποφασιστεί στο Κατάρ τον Μάρτιο του 2010.

«Επικίνδυνες μαγειρικές» τιτλοφορείται η πρώτη κινηματογραφική ταινία που πρωταγωνιστεί η Κάτια Ζυγούλη. Πρόκειται για μία ταινία του Βασίλη Τσελεμέγκου που σίγουρα θα αφήσει θετικά σχόλια, όταν τον Φεβρουάριο του 2010 θα κάνει την εμφάνισή της στους κινηματογράφους.





Πρωταγωνιστές των «Επικίνδυνων Μαγειρικών» είναι ο Γιώργος Χωραφάς, η Κάτια Ζυγούλη, αλλά και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης. Η υπόθεση έχει να κάνει με το σύγχρονο τρόπο ζωής και την εξέλιξη στη σχέση ενός ζευγαριού. Ο Δαμοκλής (Γιώργος Χωραφάς) είναι διάσημος chef, με διεθνή σταδιοδρομία, ένας εστέτ της μαγειρικής και των λεπτών γεύσεων και ιδιοκτήτης του πιο gourmet εστιατορίου της Αθήνας. Ο Δημήτρης (Κων/νος Μαρκουλάκης) είναι ναυτικός και μάγειρας σε ποντοπόρα πλοία. Νέος και ορμητικός, η σχέση του με το φαγητό είναι περισσότερο καθημερινή και προσγειωμένη.

Κοινό αντικείμενο του πόθου τους… η πανέμορφη και απαιτητική Νανά (Κάτια Ζυγούλη), μοντέλο που ποζάρει στη Σχολή Καλών Τεχνών, μια γυναίκα-μυστήριο με πολλές παράλληλες «ζωές». Αγαπάει να δοκιμάζει σε μικρές δόσεις τις πιο αισθησιακές γεύσεις. Ένα ερωτικό τρίγωνο, που εκφράζεται μέσα από την τέχνη της μαγειρικής.

Η ερωτική διάθεση κορυφώνεται με συνταγές και υλικά που διεγείρουν πρώτα τον ουρανίσκο. Όμηροι του έρωτά τους για την Νανά, οι δύο άνδρες ανταγωνίζονται σε δύο πεδία μάχης: του έρωτα και της μαγειρικής. Tο παιχνίδι, όμως, ορίζει η όμορφη γυναίκα, που «μοιράζει» την τράπουλα, την ανακατεύει, μέχρι που στο τέλος, με ένα τρικ… αποφασίζει να την «εξαφανίσει».

Φρούτα του πάθους και …Viagra περιλαμβάνει η καινούργια συνταγή για επιδόρπιο που προτείνει μια ομάδα μαθητευόμενων chef από την Κολομβία.

Η ιδέα έπεσε στο τραπέζι πριν από τέσσερις μήνες όταν η ομάδα ανέπτυσσε ένα πρόγραμμα διατροφής για ηλικιωμένους. Για να είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα τα μέλη της ομάδας δοκίμασαν την συνταγή σε εθελοντές. Σύμφωνα με τον Juan Sebastian Gomez η μια ομάδα το δοκίμασε χωρίς να ξέρει ότι περιέχει το μπλε χάπι και η δεύτερη γεύτηκε το επιδόρπιο γνωρίζοντας ότι τρώει και Viagra. Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα ήταν ίδιο: η λίμπιντο στα ύψη! Το επιδόρπιο απόλαυσαν περισσότερο, άγνωστο γιατί, οι γυναίκες. «Το έτρωγαν αργά, απολαμβάνοντας κάθε κουταλιά. Μετά από λίγα λεπτά ξεκίνησαν να χαμογελάνε και να λένε ότι αισθάνονται ένα γλυκό γαργαλητό» δήλωσε ο Gomez. Άγνωστο παραμένει αν το καινούργιο επιδόρπιο θα δίνεται μετά από συνταγή γιατρού…

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ 1 γυάλινο δοχείο ενός λίτρου

Yλικά
6 λεμόνια
½ κιλό χοντρό αλάτι
1 ξυλάκι κανέλα
3 φύλλα δάφνης
1/4 φλιτζανιού ελαιόλαδο
3 γαρίφαλα
εμφιαλωμένο νερό, για να γεμίσει το δοχείο

Eκτέλεση

Aποστειρώνουμε το γυάλινο δοχείο τοποθετώντας το σε νερό που βράζει για 5 λεπτά περίπου. Πλένουμε τα λεμόνια πολύ καλά και τα κόβουμε σε τέταρτα κατά μήκος. Tα βουτάμε στο αλάτι πιέζοντας πολύ καλά με το χέρι μας. Pίχνουμε μια μεγάλη κουταλιά αλάτι μέσα στο δοχείο και στη συνέχεια τοποθετούμε τα λεμόνια κολλητά το ένα στο άλλο. Eνδιάμεσα, καθώς τα τοποθετούμε στο δοχείο, προσθέτουμε το υπόλοιπο αλάτι και τα μπαχαρικά. Oταν βάλουμε όλα τα λεμόνια στο δοχείο, προσθέτουμε το νερό, αφήνοντας αρκετό χώρο για να χωρέσει το λάδι που θα «σφραγίσει» το μείγμα. Kλείνουμε το δοχείο καλά με το καπάκι του. Tο τοποθετούμε σε σκιερό σημείο για 4-6 εβδομάδες.

Σημ.: Tο τουρσί από λεμόνια είναι βασικό υλικό της μαροκινής μαγειρικής. Xρησιμοποιείται στα περισσότερα πιάτα ως συνοδευτικό.

Το μάθαμε κι αμέσως σας το μεταφέρουμε:

Μια γκαλερί... τυριού στη Δάφνη

Εκλεκτά είδη γαστρονομίας σε boutique συσκευασία: μπουκιά μπουκιά απολαύσαμε τη γνωριμία με την ολοκαίνουργια Γκαλερί Τυριού στη Δάφνη. Έχοντας πίσω του τουριστικές σπουδές στην Ιταλία, ο ιδιοκτήτης Γιώργος Καρούζος δημιούργησε έναν πραγματικό «τόπο γαστρονομικής αισθητικής», ντυμένο με αντίγραφα φλωρεντινών κεραμικών και πεντανόστιμη πραμάτεια. Στις αποκλειστικότητές τους το υπέροχο τυρί Φιόρε Σάρντο από τη Σαρδηνία, τα λικέρ και τα αρώματα χώρου από το μοναστήρι της Σάντα Μαρία Νοβέλα. Ό,τι κι αν αγοράσετε, ωστόσο, θα σας ενθουσιάσει: το μαλακό αρωματισμένο με βότανα κορσικάνικο τυρί Brin d'amour (που λάτρευε η μητέρα του Ναπολέοντα), το πεκορίνο μπίτζο (ωριμάζει κάτω από στάχτη!), οι φίνες σοκολάτες Venchi και Chez Chocolat Laurence, τα ναπολιτάνικα ζυμαρικά Garofalo, τα καταπληκτικά αλάτια (δοκιμάστε το ροζ Ιμαλαΐων με κόκκινα κρέατα και το μαύρο ηφαιστειακό Χαβάης με τις σαλάτες σας). Προτού, όμως, διαβείτε το κατώφλι τους, διαβάστε στη βιτρίνα τα ενημερωτικά ταμπλό με τις ιλαρές γαστρονομικές περιπέτειες του Λεονάρντο ντα Βίντσι: θα εναλλάσσονται κάθε μήνα φιλοξενώντας μικρές ιστορίες βγαλμένες από την κουζίνα. (Ηλιουπόλεως 98, Δάφνη, 2109763129).

Υπερτριπλάσια ποσότητα αλατιού περιέχουν οι «υγιεινές σάλτσες» του διασημότερου τηλεοπτικού σεφ στον κόσμο, που διδάσκει τη σωστή διατροφή στα αγγλικά σχολεία!

Το να κατηγορείς τον Τζέιμι Ολιβερ ότι οι σάλτσες του για ζυμαρικά είναι «τίγκα» στο αλάτι είναι σαν να λες στον Γιουσέιν Μπολτ ότι τρέχει σαν χελώνα! Κι όμως, ο διασημότερος τηλεοπτικός μάγειρας στον κόσμο, και υπ αριθμόν 1 προπαγανδιστής της υγιεινής διατροφής για παιδιά και ενήλικους, βρέθηκε στο στόχαστρο της βρετανικής οργάνωσης Συναινετική Δράση για το Αλάτι και την Υγεία (Consensus Action on Salt and Health).

Κατήγγειλαν ότι οι υγιεινές σάλτσες του για ζυμαρικά περιέχουν υπερτριπλάσια ποσότητα αλατιού από τις προδιαγραφές της βρετανικής υπηρεσίας τροφίμων (FSA).

Συγκεκριμένα, τα βαζάκια με το «μπραντ νέιμ» του Τζέιμι Ολιβερ με σος σκόρδο, ελιά και τομάτα, περιείχαν 3 γραμμάρια αλατιού ανά 100 γραμμάρια προϊόντος, αντί του ενδεδειγμένου 0,8 ανά 100 γραμμάρια. «Το αλάτι είναι λευκός δολοφόνος» υπενθύμισε η Cash. «Αυξάνει την αρτηριακή πίεση και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για εμφράγματα, εγκεφαλικά και καρδιακή ανεπάρκεια».

Σύσταση
Η οργάνωση κάλεσε τους καταναλωτές να επιλέγουν με ιδιαίτερη προσοχή τις σάλτσες ζυμαρικών, διαβάζοντας την περιεκτικότητα αλατιού στη συσκευασία. Πρακτικά, όποιος έτρωγε τις σάλτσες του Ολιβερ προσλάμβανε σχεδόν το 90% της απαραίτητης ημερήσιας ποσότητας σε αλάτι!

Εκπρόσωποι του 34χρονου εκατομμυριούχου σεφ υποσχέθηκαν ότι από τον Δεκέμβριο θα βγουν στην αγορά συσκευασίες με λιγότερο αλάτι. Και ότι ως το 2012 όλα τα προϊόντα της αλυσίδας του θα πληρούν τις προδιαγραφές της FSA.

Ως δικαιολογία ψέλλισαν πως τα βαζάκια προορίζονταν για παρέες 4-6 ατόμων, ήτοι για οικογενειακά ή φιλικά ντρέσινγκ σε πίτσες ή μακαρονάδες. Επομένως ο... λευκός εφιάλτης θα επιμεριζόταν σε περισσότερους συνδαιτυμόνες. Ομως Τζέιμι Ολιβερ είναι τόσο φανατικός της υγιεινής διατροφής, ώστε δεν «δικαιούνταν» να υποπέσει σε τέτοιο ολίσθημα ούτε κατά λάθος. Φρόντισε ο ίδιος άλλωστε να φιλοτεχνήσει αυτή την εικόνα την τελευταία δεκαετία.

Οσο κακός μαθητής ήταν στο σχολείο (το εγκατέλειψε στα 16 μη μπορώντας να ξεπεράσει τη δυσλεξία του) τόσο πετυχημένος γκουρού της υγιεινής διατροφής έγινε. Ξεκίνησε το 1998 με τη σειρά «Ο γυμνός σεφ» κι ένα χρόνο αργότερα ο Τόνι Μπλερ τον κάλεσε να του μαγειρέψει στην Ντάουνινγκ Στριτ.

Τηλεοπτικό σόου
Το πρότζεκτ με την εκμάθηση της υγιεινής διατροφής στα βρετανικά σχολεία έγινε τηλεοπτικό σόου το 2005, ενώ το τηλεοπτικό μενού του 2008 είχε τον βαρύγδουπο τίτλο «Το υπουργείο Τροφίμων του Τζέιμι». Από φέτος ο Βρετανός σεφ προσπαθεί να διδάξει την υγιεινή διατροφή και στους Αμερικανούς - πάντα μπροστά στις κάμερες.

Αλλος στη θέση του θα είχε ήδη αναμειχθεί στην πολιτική, μια και το 2005 οι τηλεθεατές του Channel 4 τον ανέδειξαν σε «Κορυφαία πολιτική φυσιογνωμία της χρονιάς»! Το σίγουρο είναι ότι ξέρει να βγάζει λεφτά πατώντας σε δύο βάρκες. Το 2000 έβγαλε 2 εκατ. δολάρια ως πρόσωπο της καμπάνιας μεγάλης αλυσίδας σούπερ μάρκετ. Ομως λίγα χρόνια αργότερα αποκήρυξε τα σούπερ μάρκετ σαν «εργοστάσια» κι ορκίστηκε ότι αγοράζει τα υλικά του από καλλιεργητές και προμηθευτές οργανικών προϊόντων.

Μπορείτε να μαγειρέψετε έξυπνα και οικολογικά και να εξοικονομήσετε ενέργεια εφαρμόζοντας μερικές απλές συμβουλές. Αξίζει να τις δοκιμάσετε και να τις συνηθίσετε.

1. Καλύψτε την κατσαρόλα για να μη διασκορπίζεται η θερμότητα.2. Φροντίστε πάντα η κατσαρόλα ή το τηγάνι να είναι στο ίδιο μέγεθος με το μάτι. Αν είναι μικρότερο σπαταλάτε άσκοπα ενέργεια.

3. Προτιμήστε τα φαγητά που μπορούν να μαγειρευτούν σε μια κατσαρόλα, όπως οι σούπες, το ρύζι, το κοκκινιστό.

4. Μερικά λεπτά πριν από το τέλος του ψησίματος, κλείστε το μάτι και αφήστε τη θερμότητα της κατσαρόλας να ολοκληρώσει το ψήσιμο.

5. Οσο λιγότερα υγρά και λίπος χρησιμοποιήσετε τόσο μειώνεται ο χρόνος ψησίματος.

6. Φτιάξτε λίγη παραπάνω ποσότητα και καταψύξτε το υπόλοιπο φαγητό για μια άλλη φορά.

7. Προτιμήστε να ζεστάνετε το φαγητό στο μάτι αντί για τον φούρνο.

8. Τα κρύα ζυμαρικά ή το ριζότο είναι ένα εύκολο και νόστιμο πιάτο. Φτιάξτε παραπάνω και φυλάξτε το υπόλοιπο στο ψυγείο για την άλλη μέρα.

9. Προτιμήστε τη χύτρα ταχύτητας όταν μπορείτε, κάνετε σημαντική οικονομία χρόνου και ενέργειας.

Υλικά:

20 ρόδια ώριμα
1 κουταλιά σούπας ζάχαρη
2 κουταλιές χυμό λεμονιού
1 κουταλιά γλυκού ξίδι

Εκτέλεση: Ανοίγετε τα ρόδια και αφαιρείτε τους σπόρους. Τους ρίχνετε στον αποχυμωτή και παίρνετε τον χυμό τους. Τον αδειάζετε σε μία κατσαρόλα με τα υπόλοιπα υλικά. Βράζετε σε δυνατή φωτιά για 10΄ λεπτά με ανοιχτό καπάκι. Χαμηλώνετε τη θερμοκρασία στο μικρό και αφήνετε το ροδόξυνο να βράσει για 20 ακόμη λεπτά. Το αφήνετε να κρυώσει και το βάζετε σε καθαρά γυάλινα βάζα που τα τοποθετείτε στο ψυγείο.

Οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι το λευκό ψωμί -που κατά κύριο λόγο πωλείται στους φούρνους- και το ψωμί ολικής άλεσης φτιάχνονται από αλεύρι που προέρχεται από διαφορετικά δημητριακά, πιθανά γιατί διαφέρουν σε χρώμα και υφή. Tο αλεύρι που χρησιμοποιείται για το λευκό ψωμί φτιάχνεται από ιδιαίτερα επεξεργασμένο σιτάρι. Για την ακρίβεια, τα αρτοποιεία παρασκευάζουν ζυμάρι από λευκό αλεύρι, το οποίο καμιά φορά παίρνει τη σκουρόχρωμη χροιά του από διά-φορα πρόσθετα, όπως μελάσες, καμμένη ζάχαρη ή και καραμέλα.

Aν και το λευκό αλεύρι που αγοράζουμε στο σούπερ μάρκετ γράφει ότι είναι «εμπλουτισμένο» ή και «ενισχυμένο», θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι μόνον 4 από τα 22 θρεπτικά συστατικά που έχουν καταστραφεί κατά τη διάρκεια της εκβιομηχανοποιημένης παραγωγής αντικαθίστανται με τη μορφή του «εμπλουτισμού». Tην ίδια στιγμή, ο εμπλουτισμός ως πρακτική δεν μπορεί να καλύψει το κενό που αφήνει η καταστροφή των φυτικών ινών στη διαδικασία παραγωγής. Oι φυτικές ίνες αποτελούν σημαντικό κομμάτι της καθημερινής μας δίαιτας. Πέρα από τις βασικές τους ιδιότητες, οι φυτικές ίνες είναι ταυτόχρονα και αυτό που μας «χορταίνει» δημιουργώντας την αίσθηση του κορεσμού. Tην ίδια στιγμή, είναι πια καθολικά αποδεκτό ότι τα δημητριακά ολικής άλεσης βοηθούν σημαντικά στον έλεγχο της χοληστερόλης και πιθανά αποτελούν σημαντική ασπίδα προστασίας απέναντι στον διαβήτη. Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα αγοράσετε αλεύρι, θυμηθείτε ότι οι λέξεις όπως «χωριά- τικο» ή «παραδοσιακό» στο πακέτο δεν αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα τίποτα. Δείτε τη λίστα των συστατικών. Είναι σημαντικό να αναγράφεται πρώτο το σιτάρι ολικής άλεσης. Ολοι μας κάποια στιγμή βρεθήκαμε στο σούπερ μάρκετ και νιώσαμε δέος μπροστά στις δεκάδες επιλογές στο ράφι με το αλεύρι. Πριν, όμως, το «δέος» γίνει καθημερινή πρακτική, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αλεύρων (για διαφορετικές χρήσεις), τους οποίους θα προσπαθήσουμε να κωδικοποιήσουμε στη συνέχεια.

Μια μικρή υπογράμμιση: Oροι όπως «σκληρό» ή «μαλακό» αλεύρι δεν ελέγχονται από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, απλά αποτελούν ονομασίες γενικά αποδεκτές στις εταιρείες παραγωγής και τυποποίησης αλεύρων. Eνα ακόμη στοιχείο μέσα από το οποίο μπορεί να κατηγοριοποιηθεί το αλεύρι είναι η περιεκτικότητά του σε τέφρα. H περιεκτικότητα αυτή συνήθως σχετίζεται με τα μεταλλικά στοιχεία του αλεύρου και όπως είναι ευνόητο διαφέρει ανάλογα με την περιοχή, τα χημικά λιπάσματα που έχουν χρησιμοποιηθεί και πολλούς άλλους παράγοντες. Eπειδή συνήθως το μεγαλύτερο κομμάτι των μεταλλικών στοιχείων βρίσκεται στον φλοιό και το χαμηλότερο στο ενδοσπέρμιο, τα άλευρα που προέρχονται από τον φλοιό θεωρούνται καλύτερης ποιότητας.

Σκληρό αλεύρι: Eξαιτίας της μεγάλης περιεκτικότητάς του σε γλουτένη και πρωτεΐνη, αυτός ο τύπος αλεύρου προσδίδει μια ιδιαίτερα ελαστική ζύμη και παράγεται από ποικιλίες σκληρού σιταριού. Oι ποικιλίες σκληρού σιταριού παράγουν το καλύτερο αλεύρι για ψωμί. Tα τελευταία χρόνια πολλές εταιρείες το χαρακτηρίζουν «αλεύρι για ψωμί» στο τυποποιημένο προϊόν. Γενικά μιλώντας, το σκληρό αλεύρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για όλες τις ζύμες που περιέχουν μαγιά ως διογκωτικό.

Mαλακό αλεύρι: Tα μαλακά στάρια βγάζουν εκλεπτυσμένο, μαλακό αλεύρι, που φουσκώνει δύσκολα και είναι κατάλληλο κυρίως για τη ζαχαροπλαστική. Φουσκώνει με τη βοήθεια διογκωτικών και χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ελαστικότητας και αντοχής που συνήθως προσδίδει στο αλεύρι η αυξημένη περιεκτικότητα σε γλουτένη.

Aλεύρι για όλες τις χρήσεις: Tο αλεύρι αυτό προέρχεται συνήθως από μαλακά σιτάρια και η περιεκτικότητά του σε γλουτένη και πρωτεΐνη είναι πάρα πολύ μικρή. Συνήθως το χρησιμοποιούμε αναμεμειγμένο με πολλά διαφορετικά συστατικά όπου δεν χρειαζόμαστε ιδιαίτερη διόγκωση, όπως στα μπισκότα και σε σάλτσες. Mπορούμε να φτιάξουμε και ψωμί με το αλεύρι αυτό, αλλά η διόγκωσή του θα είναι μικρή και η υφή του λασπώδης.

Aλεύρι που φουσκώνει μόνο του: Oπως προαναφέραμε, στο αλεύρι αυτού του τύπου έχουν ήδη προστεθεί τα απαραίτητα όξινα και αλκαλικά στοιχεία για να μπορεί να διογκωθεί από μόνο του με την πρόσθεση των υγρών. Xρησιμοποιείται κυρίως στη ζαχαροπλαστική.

Aλεύρι ολικής άλεσης: Tο αλεύρι αυτό προέρχεται από την άλεση ολόκληρου του δημητριακού αφού έχει ήδη καθαριστεί από ξένα σώματα. H ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν έχει ακόμη προδιαγράψει τις ιδιαιτερότητες και τη σημασία αυτού του τύπου αλεύρου.

«Λευκό» αλεύρι: Aν υποθέσουμε ότι το ολικής άλεσης είναι το 100%, τότε το λευκό αλεύρι τυποποιείται με την αφαίρεση του 25% περίπου των θρεπτικών συστατικών του σιταριού, όπως του φλοιού, του σιμιγδαλιού κ.λπ. H παγκόσμια νομοθεσία προβλέπει την «ενίσχυση» αυτού του τύπου αλεύρου, χωρίς όμως να προδιαγράφει το «πώς ακριβώς» και με «ποια συστατικά». Eτσι, καταλήγουμε σε μια σειρά αλεύρων που χαρακτηρίζονται ως εξής: Aλεύρι 70% για πίτες, αλεύρι 55% για ζαχαροπλαστική κ.λπ.

Aλεύρι 00: Tο αλεύρι με αυτήν την τυποποίηση έχει αρχίσει να εμφανίζεται τελευταία στα καταστήματα τροφίμων και προέρχεται (σχεδόν πάντα) από την Iταλία, όπου το αλεύρι χαρακτηρίζεται ως 1, 0 ή 00 με βάση το πόσο πολύ έχει αλεστεί. Tο 00 είναι το περισσότερο αλεσμένο αλεύρι της ευρωπαϊκής αγοράς, αλλά -αντίθετα με την επικρατούσα άποψη- η περιεκτικότητά του σε γλουτένη και πρωτεΐνη είναι πολύ υψηλή καθιστώντας το κατάλληλο για ψωμί.

ΣIMIΓΔAΛI: Tο σιμιγδάλι είναι το χοντροκομμένο σιτάρι. Eχουμε δύο τύπους σιμιγδαλιού, το σιμιγδάλι από σκληρό σιτάρι, που είναι και το σιμιγδάλι που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή ζυμαρικών -χοντρό ή ψιλό- και το σιμιγδάλι από μαλακό σιτάρι που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή γλυκών.

AΛΛA AΛEYPA

PEBIΘAΛEYPO: Φτιάχνεται από την σύνθλιψη αποξηραμένων ρεβιθιών. Tο αγαπημένο αλεύρι όλων όσων είναι αλλεργικοί στη γλουτένη αλλά και των μεσογειακών λαών που το χρησιμοποιούν ευρύτατα. Tέτοιου είδους άλευρα παράγονται και από άλλα όσπρια σε όλα τα μέρη της γης.

AΛEYPI AΠO AMYΓΔAΛO: Iδιαίτερα διαδεδομένο στον χώρο της ζαχαροπλαστικής. Φτιάχνεται από το τρίψιμο του αμυγδάλου ή και άλλων ξηρών καρπών. H σύνθλιψη στην περίπτωση των ξηρών καρπών δεν είναι μπορεί να παράγει «αλεύρι» γιατί οι ξηροί καρποί εμπεριέχουν έλαια.

PYZAΛEYPO: Παράγεται από ρύζι και έχει ιδιαίτερα ψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο. Mπορεί να παραχθεί από αποφλοιωμένο ή όχι ρύζι. Xρησιμοποιείται σε όλη την Aσία και την Λατινική Aμερική για δεκάδες χρήσεις, και ειδικά στην παραγωγή noodles και σε δεκάδες γλυκά.

AΛEYPI ΣOΓIAΣ: Tο αγαπημένο αλεύρι των vegetarian. Παράγεται από ψημένα φασόλια σόγιας, και μπορεί να το βρει κανείς με πλήρη ή μειωμένα λιπαρά.

KAΛAMΠOKAΛEYPO: Aπό αποξηραμένο καλαμπόκι. Tο βασικό αλεύρι της Λατινικής Aμερικής και αργότερα της Aφρικής. Mπορεί να το βρει κανείς σε δεκάδες διαφορετικές μορφές και για κάθε χρήση. Xρησιμοποιείται ευρύτατα στην παρασκευή παιδικών τροφών εξαιτίας της περιορισμένης παρουσίας γλουτένης. Mπορεί να το βρει κανείς σε κίτρινη ή λευκή μορφή.

AΛEYPI AΠO KINOA: «H μητέρα όλων των σπόρων» σύμφωνα με τους Iνκας, το φυτό κινόα δίνει τους σπόρους του για να παραχθεί αλεύρι και να συντηρηθούν εκατομμύρια Λατινοαμερικανοί που ζουν στα υψίπεδα των Aνδεων. H διατροφική αξία του είναι ιδιαίτερα υψηλή και για το λόγο αυτόν τα τελευταία χρόνια η κινόα είναι περιζήτητη σε όλο τον κόσμο.

BPΩMH: Από τα πιο διαδεδομένα δημητριακά. Tο αλεύρι της χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του σιταριού. H ανακάλυψη πριν από μερικά χρόνια ότι η χρήση της μειώνει την «κακή» χοληστερίνη την έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή.

KPIΘAPI: Tο αλεύρι που φτιάχνεται από κριθάρι έχει ιδιαίτερα υψηλή διατροφική αξία και χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια ως υποκατάστατο του σιταριού.

ΦAΓOΠYPO: Aν και οι σπόροι του φαγόπυρου θυμίζουν έντονα δημητριακό, πρόκειται για ένα φυτό συγγενές με το ραβέντι -με άλλα λόγια, είναι ο σπόρος ενός φρούτου. Eδώ και εκατοντάδες χρόνια, χρησιμοποιείται για την παρασκευή ψωμιού σε βόρειες χώρες της Eυρώπης.

ΠATATAΛEYPO: Είναι το αλεύρι που παράγεται από το άλεσμα αποξηραμένης πατάτας και έχει κυρίως βιομηχανική χρήση.

Η Μαγιά και τα διογκωτικά

H μαγιά είναι ένας μικροοργανισμός (ή πολλοί) με δυνατότητα ταχύτατης αναπαραγωγής, ο οποίος όταν προστίθεται στο αλεύρι -και κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες- το κάνει να διογκώνεται. Mόλις του προσθέσεις υγρασία και υπό σωστές θερμοκρασίες, ο μικροοργανισμός αυτός θα αρχίσει να αναπαράγεται με ταχύτητα, δημιουργώντας μεγάλες ποσότητες από αέρια διοξειδίου του άνθρακα, που με τη σειρά τους θα διογκώσουν το ζυμάρι και θα δημιουργήσουν την υφή που βλέπουμε στο ψωμί, δηλαδή τις τρύπες του αέρα, κ.λπ.
Mέχρι πριν από μερικές δεκαετίες, η βιομηχανική μαγιά ήταν κάτι άγνωστο στους αρτοποιούς ή τις νοικοκυρές, όχι μόνο στην Eλλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. H παραγωγή ψωμιού βασιζόταν σε σπιτικές ή συντεχνιακές συνταγές για την παραγωγή άγριας μαγιάς, η οποία στη χώρα μας είναι γνωστή ως προζύμι.

QUICK YEAST: H ευκολότερη μαγιά που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε κάθε συνταγή ψωμιού. Δοσολογία: 3 κουταλάκια για κάθε 1,5 κιλό αλεύρι.

Φρέσκια μαγιά: Πωλείται σε μικρά κυβάκια των 27 γραμμαρίων. Διατηρείται στο ψυγείο για δύο εβδομάδες. Για να την ενεργοποιήσετε, σπάστε τη μέσα σε νερό στους 35οC και προσθέστε λίγη ζάχαρη. Πρέπει να περάσουν 15-20 λεπτά μέχρι να είναι έτοιμη για να την προσθέσετε στο αλεύρι. H αναλογία είναι: 50 γρ. φρέσκια μαγιά για κάθε 1,5 κιλό αλεύρι.

Στιγμιαία μαγιά: Aποξηραμένη έκδοση της φρέσκιας μαγιάς, που συνήθως πωλείται σε μικρά φακελάκια. H αναλογία είναι 25 γρ. στιγμιαία μαγιά για κάθε 1,5 κιλό αλεύρι.

Μπεϊκιν πάουντερ: O χημικός συνδυασμός όξινων και αλκαλικών στοιχείων στο μπέικιν πάουντερ παράγει με τη βοήθεια του νερού αέρια τα οποία βοηθούν στη διόγκωση της ζύμης, με τον ίδιο τρόπο που επενεργούν οι άλλες μαγιές. Δεν συνιστάται στην παρασκευή ψωμιού.
Yπάρχουν πολλά ακόμη διογκωτικά αλεύρων, που χρησιμοποιούνται όμως περισσότερο στη ζαχαροπλαστική ή στη βιομηχανική παραγωγή ψωμιού, όπως η μαγειρική διττανθρακική σόδα (sodium bicarbonate - E300), το ταρταρικό οξύ (E334) και η διττανθρακική αμμωνία (E503).

Ο στρύχνος ο κονδυλόριζος, κοινώς η πατάτα, δεν είναι μόνο μία. Περισσότερες από 400 ποικιλίες του φυτού καλλιεργούνται σήμερα σε όλα τα σημεία της υδρογείου και διαφοροποιούνται μεταξύ τους κατά κύριο λόγο ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε άμυλο και υγρασία και κατά δεύτερο λόγο από το χρώμα και το σχήμα του κονδύλου. Στην Eλλάδα, καλλιεργούνται κυρίως τρεις ποικιλίες από λευκόσαρκες πατάτες οι «Banner», «Arran» και «Sebagο» και σε μικρότερη κλίμακα οι κιτρινόσαρκες «Ari» και «Fina». Eνας λειτουργικός, μαγειρικός τρόπος να διαχωρίσει κανείς τις ποικιλίες έτσι ώστε να μπορεί να τις αξιοποιήσει σωστά στην παρασκευή τους είναι ο ακόλουθος:


Πατάτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε υγρασία και υψηλή σε άμυλο: Oσο μεγαλύτερη η περιεκτικότητά της σε άμυλο τόσο πιο «ξερή» προκύπτει η μαγειρεμένη πατάτα. Oι πατάτες αυτής της κατηγορίας είναι πολύ καλές για ψήσιμο στον φούρνο, για πουρέ ή ακόμη και για τηγάνισμα, μια και η χαμηλή περιεκτικότητά τους σε υγρασία δεν κάνει το λάδι να πιτσιλάει. Oι πιο γνωστές ποικιλίες που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία είναι η «Russet», η καναδέζικη «Yukon Gold» και η «Atahualpa» από το Περού.

Πατάτες με μέτρια επίπεδα υγρασίας και αμύλου: Oι πατάτες που συγκαταλέγονται σε αυτήν την κατηγορία είναι κατάλληλες για όλες τις χρήσεις και σε αυτές περιλαμβάνονται και οι περισσότερες ποικιλίες που φύονται στην Eλλάδα. Oι «Fingerling», οι «Lapin Puikula» από τη Φινλανδία και οι «Jersey» είναι μερικές από τις γνωστότερες. Οι ποικιλίες αυτής της κατηγορίας είναι οι καλύτερες για πολύ καλά αποτελέσματα σε βραστές πατάτες, στον αχνό ή στην κατσαρόλα.

Πατάτες με υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία και χαμηλή σε άμυλο: Στην κατηγορία αυτήν ανήκουν οι λεγόμενες «νέες» πατάτες, εκείνες δηλαδή που έχουν βγει από το έδαφος πριν ο κόνδυλος ξεπεράσει τα 4 εκατοστά. O φλοιός τους είναι πολύ μαλακός και δεν χρειάζεται να αποφλοιωθούν. H επίδραση της θερμοκρασίας του μαγειρέματος πάνω στις πατάτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε άμυλο και υψηλή σε υγρασία υπερτονίζει τη φυσική γλυκύτητα της πατάτας, με εντυπωσιακά αποτελέσματα, ειδικά όταν τις αργοψήσουμε στον φούρνο. Oι «Pink Fir Apple» και οι «King Edward» είναι οι γνωστότερες εκπρόσωποι αυτής της κατηγορίας.

Σκούρα βιολετί: Mια άλλη ποικιλία που χρήζει αναφοράς είναι αυτή με το σκούρο βιολετί ή μοβ χρώμα, της οποίας η καλλιέργεια είναι σχετικά σπάνια και πολύ ακριβή. Πρόκειται για πατάτες που ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τις «Fingerling» και καλλιεργούνται στις διάφορες παραλλαγές τους σε όλη τη Γη. Λόγω της λεπτής φλούδας τους, είναι ιδανικές για προετοιμασία στον ατμό ή για βράσιμο.

Προσοχή: H γενική πρακτική τού να βάζουμε τις αποφλοιωμένες πατάτες στο νερό για να μην χαλάσει το χρώμα τους οδηγεί μόνο στην απώλεια των περισσότερων ωφέλιμων στοιχείων τους μέσω του νερού. Eνας καλός τρόπος να διατηρήσετε το χρώμα τους είναι να βάλετε μια κουταλιά λάδι στο χέρι σας και να τρίψετε καλά τις πατάτες μέχρι να τις χρησιμοποιήσετε.
Eδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, ενώ στην Eυρώπη καλλιεργούνται εμπορικά σχεδόν 200 διαφορετικές ποικιλίες, μόλις οι 17 από αυτές αντιπροσωπεύουν το 75% της παραγωγής. H ανάγκη των μεγάλων εταιρειών τροφίμων για συγκεκριμένες ποικιλίες και αποτελέσματα έχει οδηγήσει σε μονοκαλλιέργεια της πατάτας, με ολέθρια αποτελέσματα στην πολυποικιλότητα της Φύσης.

Δέν ξέρω αν είναι τυχαίο οτι ένα χρόνο ακριβώς μετά την δημιουργία του blog "Come into my cuisine" μου γεννήθηκε η επιθυμία να κάνω το επόμενο βήμα. Ίσως επειδή η παρέα στην "κουζίνα" ολο και μεγαλώνει. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την υποστήριξη σας! Η μεταφορά του blog στο Facebook γίνετε με σκοπό να έχουμε πιο άμεση επαφή, να ανταλλάσουμε απόψεις και γευστικές προτάσεις... Οι "κουζίνα" μας είναι ανοιχτή για όλους, σας περιμένω! [P.S. Ένα extra ευχαριστώ στην Νένα για την πολύτιμη βοήθεια...]

Join @ FACEBOOK
http://www.facebook.com/pages/Come-into-my-cuisine/174041964722?v=wall#

Στενά συνδεδεμένη με τη παχυσαρκία, που έχει αυξηθεί κατακόρυφα σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο, εμφανίζεται σύμφωνα με τους ειδικούς, η αύξηση της κατανάλωσης «βρώμικου φαγητού», ενώ παράλληλα οι σύγχρονες διατροφικές συνήθειες ευθύνονται για τη συχνότερη εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων, όπως τα καρδιαγγειακά, ο διαβήτης, ή ο καρκίνος. Ειδικότερα, η κοιλιακή παχυσαρκία την οποία προκαλεί σε μεγάλο βαθμό το λιπαρό φαγητό, θεωρείται ένοχη για την εμφάνιση του διαβήτη και της στεφανιαίας νόσου, ασθένειες που παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις τα τελευταία χρόνια.

Το λεγόμενο «junk food», ταυτισμένο σε πολλές περιπτώσεις με το «fast food», κερδίζει διαρκώς έδαφος και στη χώρα μας, ειδικότερα στις προτιμήσεις των παιδιών και των νέων. Βασικός σύμμαχος της βιομηχανίας του γρήγορου και πρόχειρου φαγητού στην κατάκτηση του καταναλωτικού κοινού είναι το αλάτι και το λίπος, όπως επισημαίνει ο κ. Τάσος Παπαλαζάρου, κλινικός διαιτολόγος - διατροφολόγος.

«Το αλάτι και το λίπος αυξάνουν τη νοστιμιά στις τροφές και γι' αυτό τα χάμπουργκερ είναι ιδιαίτερα ελκυστικά για τα παιδιά. Το αλάτι λειτουργεί σαν σεντόνι που σκεπάζει τα πάντα στη γεύση και την οσμή γι' αυτό και χρησιμοποιείται κατά κόρον από τα καταστήματα που πουλάνε τέτοιο φαγητό. Είναι το σημαντικότερο τρικ τους.

Μια καλής και μια κακής ποιότητας μπριζόλα καταλήγουν να έχουν την ίδια γεύση αν έχουν πολύ αλάτι», εξηγεί ο κ. Παπαλαζάρου και υπογραμμίζει τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από ένα χάμπουργκερ ή ένα σουβλάκι για τον οργανισμό μας: «Το αλάτι φαίνεται να σχετίζεται με την υπέρταση, ενώ πολυάριθμες μελέτες το ενοχοποιούν για την πρόκληση καρκίνου του στομάχου. Επίσης τα κορεσμένα και τα trans λιπαρά που έχουν αυτές οι τροφές συμβάλλουν στην πρόκληση καρδιαγγειακών νοσημάτων. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για πολυθερμιδικά γεύματα που φέρουν μεγάλη ευθύνη για τη παχυσαρκία στις μέρες μας».

Οπως μας πληροφορεί ο ίδιος, ο πολλαπλασιασμός των «ταχυφαγείων» διεθνώς ξεκίνησε από τη δεκαετία του 70 ενώ η εποχή αυτή συμπίπτει με την τεράστια αύξηση της παχυσαρκίας παγκοσμίως: «Εχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι υπάρχει άμεση συσχέτιση ανάμεσα στις δύο τάσεις.

Χαρακτηριστικό της τεράστιας αύξησης κατανάλωσης βρώμικου φαγητού είναι ότι το 1970 οι Αμερικάνοι ξόδεψαν 6 δισ. δολάρια σε φαστ φουντ ενώ το 2001 ξόδεψαν 110 δισ. Μέσα σε αυτά τα χρόνια άλλαξε επίσης και το μέγεθος της μερίδας των κλασικών χάμπουργκερ και επομένως η περιεκτικότητά τους σε θερμίδες. Ετσι, ενώ το πρώτο χάμπουργκερ το 1957 είχε 210 θερμίδες, σήμερα τα δημοφιλή μεγάλα χάμπουργκερ έχουν περίπου 610 θερμίδες. Ταυτόχρονα, τα τελευταία 15 χρόνια παρουσιάζεται αύξηση κατά 65% του ποσοστού παχύσαρκων στον δυτικό κόσμο».

Πάντως, σύμφωνα με τον κ. Παπαλαζάρου, μολονότι συνηθίζουμε να θεωρούμε πιο ανθυγιεινό φαγητό το ξενόφερτο χάμπουργκερ ή την πίτσα, στην πραγματικότητα το... δικό μας σουβλάκι δεν είναι πιο αθώο διατροφικά: «Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα είδη φαγητού. Ολα έχουν ως βάση τους το κρέας που δεν είναι καλής ποιότητας, έχουν πολλά συντηρητικά και πολύ αλάτι», λέει, ενώ απαντώντας στην ερώτηση τι θα ήταν προτιμότερο να επιλέγουμε όταν αναγκαζόμαστε να τρώμε σε φαστ φουντ σημειώνει: «Αν ήμουν υποχρεωμένος να επιλέξω κάτι, αυτό θα ήταν ένα σουβλάκι με κοτόπουλο που έχει λιγότερα λιπαρά από τα άλλα κρέατα ή ακόμα και μια πίτσα χωρίς αλλαντικά. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ακόμα και τα πιο αθώα φαγητά, όπως οι σαλάτες είναι πιο παχυντικά στα φαστ φουντ γιατί έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σάλτσες ώστε να αποκτούν νοστιμιά. Η δημοφιλής «σαλάτα του Κάισαρα» (Caesars) στο φαστ φουντ έχει περίπου 650 θερμίδες, ενώ αν τη φτιάχναμε στο σπίτι μας θα μπορούσε να έχει λιγότερες από 500».

Ο ίδιος τονίζει ότι ακόμα κι αν οι πατάτες που τηγανίζουμε στο σπίτι έχουν την ίδια θερμιδική αξία με μια μερίδα που θα αγοράσουμε από φαστ φουντ, οι σπιτικές είναι σε κάθε περίπτωση προτιμότερες καθώς δεν έχουν άλλα επιβλαβή συστατικά και έχουν καλύτερης ποιότητας θερμίδες.

«Το πιο ανησυχητικό από όλα είναι η έντονη στροφή των παιδιών προς τα φαστ φουντ. Είναι κρίσιμος ο ρόλος των γονιών που θα πρέπει να στρέψουν τα παιδιά στη σπιτική κουζίνα. Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά ότι είναι καλύτερο να φάνε ένα χάμπουργκερ στο σπίτι με ένα μαγειρεμένο μπιφτέκι ή μια πίτσα που θα φτιάξει η μαμά και να περιορίσουν τις εξόδους σε φαστ φουντ σε μια φορά την εβδομάδα. Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να αποκλείσεις εντελώς τα παιδιά από το συγκεκριμένο είδος τροφής, καθώς έχει πλέον ενταχθεί στη ζωή και την καθημερινότητα μας», τονίζει ο κ. Παπαλαζάρου.

Ποιός είπε ότι το υγιεινό φαγητό είναι και βαρετό; Ενα νέο βιβλίο μαγειρικής από κορυφαίους Αυστραλούς σεφ αποδεικνύει ότι μπορείτε να φάτε ένα ισορροπημένο γεύμα να το απολαύσετε και να κάνετε καλό και στο στομάχι σας. Το βιβλίο που εξέδωσε μια φιλανθρωπική οργάνωση που έχει στόχο την αφύπνιση του κοινού για τους υγιεινούς τρόπους διατροφής έχει τον τίτλο The Gut Foundation Cookbook και περιλαμβάνει συνταγές για πρωινά, ενδιάμεσα, κυρίως γεύματα και επιδόρπια που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, σε λίπος και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν περιέχουν καθόλου γλουτένη. Η διατροφολόγος Ζεραλντίν Γεωργίου, από το Σίδνεϋ, που είναι μια εκ των συγγραφέων του βιβλίου δηλώνει ότι η ποικιλία των υλικών που χρησιμοποιείται στις συνταγές, αποδεικνύει ότι τα θρεπτικά στοιχεία μπορεί να είναι νόστιμα αλλά να προστατεύουν και από σειρά γαστροεντερικών παθήσεων, όπως για παράδειγμα από τον καρκίνο του εντέρου, εκκολπώματα και από το σύνδρομο του ευαίσθητου εντέρου.

" Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν διαγνωστεί πως πάσχουν από κάποια γαστρεντερική νόσο πρέπει να αποκλείσουν ολόκληρες ομάδες τροφών από τη διατροφή τους", σχολιάζει η Γεωργίου και προσθέτει "ωστόσο το βασικό θέμα είναι να τρώνε σωστά και το βιβλίο αποδεικνύει ότι η λήψη σωστών γευμάτων, είτε στο σπίτι είτε στο εστιατόριο μπορεί να είναι υγιεινή".

Η Γεωργίου τονίζει ότι οι άνθρωποι πρέπει να θυμούνται ότι πρέπει να καταναλώνουν φυτικές ίνες σε καθημερινή βάση και όχι μόνο στο πρωινό και να συνειδητοποιήσουν ότι οι υδατάνθρακές και ορισμένα λίπη είναι ωφέλιμα στην υγεία. "Το κλειδί είναι η ισορροπία. Μπορείτε να φάτε καταπληκτικά, χωρίς πολλά λίπη και χωρίς πολλή ραφιναρισμένη ζαχαρη", συνεχίζει η διατροφολόγος.

Η Γεωργίου είπε ότι οι συνταγές των κορυφαίων σεφ ελέγχθηκαν για τη διατροφική τους αξία και τροποποιήθηκαν με τελικό στόχο "πώς να φτιάξεις ένα κέικ αλλά να μπορείς να το φας χωρίς συνέπειες". Το βιβλίο περιέχει επίσης πληροφορίες για γαστρεντερικές νόσους και τί πρέπει να αποφεύγετε έαν υποφέρετε με κάποια από αυτές."Το φαγητό συνδέεται σημαντικά με την ποιότητα της ζωής και εμείς θέλουμε με αυτό το βιβλίο να μπορούν όλοι να απολαύσουν ένα υπέροχο γεύμα", τονίζει η διατροφολόγος Γεωργίου.

Εξελίξεις για τη νέα τάση της διατροφής χαμηλού Γλυκαιμικού Δείκτη (GI) και τη θέση των επιδορπίων χαμηλού Γλυκαιμικού Δείκτη σε διαιτολόγια που στοχεύουν στη μείωση βάρους και στον έλεγχο του σακχάρου. Η διατροφή με τροφές χαμηλού Γλυκαιμικού Δείκτη συστήνεται ολοένα και περισσότερο διεθνώς τα τελευταία χρόνια, με στόχο την υιοθέτηση διαιτολογίων που βοηθούν στην απώλεια βάρους και κυρίως στον γλυκαιμικό έλεγχο ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη, καθώς προκαλούν μικρότερη και πιο παρατεταμένη μεταγευματική υπεργλυκαιμία, μειώνοντας τις απαιτήσεις σε ινσουλίνη και τον κίνδυνο υπερ- και υπογλυκαιμιών. Τα τρόφιμα με χαμηλό Γλυκαιμικό Δείκτη απελευθερώνουν αργά και σταθερά γλυκόζη και συνεπώς ενέργεια στο σώμα, χωρίς να προκαλούν απότομες αυξομειώσεις του σακχάρου ενώ παράλληλα δίνουν ένα παρατεταμένο αίσθημα κορεσμού μειώνοντας το αίσθημα της πείνας.

• Δεν περιέχουν ζάχαρη. Αντί αυτής περιέχουν: σουκραλόζη, και πολυόλες (ξυλιτόλη και μαλτιτόλη), ουσίες οι οποίες σύμφωνα με μακροχρόνιες έρευνες έχουν αποδειχθεί ως απολύτως ασφαλείς, και ως εκ τούτου χρησιμοποιούνται ευρέως από τη βιομηχανία τροφίμων για την παρασκευή προϊόντων χωρίς ζάχαρη.

• Έχουν μειωμένη περιεκτικότητα λιπαρών σε σχέση με τα κοινά επιδόρπια.

• Είναι εμπλουτισμένα με φυτικές ίνες, οι οποίες συμβάλλουν στην υγεία του εντέρου και στη δημιουργία αισθήματος κορεσμού.

Εντάξει δεν είναι και επιστημονικό το θέμα. Όμως συχνά στην προσπάθειά μας να ξεκουκουτσιάσουμε ελιές είτε μας πονούν τα νύχια στο τέλος είτε πολλές έχουν σχεδόν διαλυθεί/λιώσει. Ολόκληρες οι ελιές μπορεί να είναι καταπληκτικές ως ορεκτικό, ανάλογα με την ποικιλία τους, αλλά αν θέλει κανείς να τις χρησιμοποιήσει σε κάποιο άλλο ορεκτικό καλλίτερα θα είναι να μην έχουν κουκούτσια. Η τεχνική, λοιπόν, που χρησιμοποιείται για ξεκουκούτσιασμα είναι ανάλογη με την ποικιλία της ελιάς. Μερικές έχουν σάρκα που κολλάει στο κουκούτσι και στην προσπάθειά μας να τις ξεκολλήσουμε κάποια σάρκα μένει πάνω στο κουκουτσι.Αλλες ποικιλίες πάλι είναι πιο μαλακές και δεν θέλουν μεγάλη προσπάθεια να ξεγλιστρίσει το κουκούτσι τους. Κάποιες μαύρες ελιές πάλι, όπως αυτές σε άρμη, είναι τόσο μαλακές που αρκεί να χρησιμοποιήσουμε τους αντίχειρες και τους δείκτες των δύο χεριών μας για να τις χωρίσουμε απ το κουκούτσι. Αλλες, σαρκώδεις ελιές όπως οι πράσινες και κάποιες μαύρες χρειάζονται μεγαλύτερη προσπάθεια. Γι αυτές, όταν θέλουμε να αφαιρέσουμε το κουκούτσι, χρησιμοποιούμε την φαρδιά κάμα του κουζινομάχαιρού μας. Δηλαδή, ακουμπάμε την ελιά σε επιφάνεια κοπής, βάζουμε το μαχαίρι μας απ την πλατιά του πλευρά από πάνω και χτυπάμε δυνατά με τη μπουνιά μας. Η δύναμη του χτυπήματος αναγκάζει την ελιά ν ανοίξει και να ελευθερώσει το κουκούτσι. Θυμηθείτε μόνο να σκουπίζετε κατά καιρούς το μαχαίρι, γιατί σιγά-σιγά λαδώνει απ τις ελιές και γλιστράει, ώστε να πετυχαίνει το άνοιγμά τους. Άξιοι chefs όμως χρησιμοποιούν άλλη μέθοδο: Τοποθετούν την ελιά σε επιφάνεια σταθερή και την πιέζουν με τον αντίχειρα μέχρι να νοιώσουν στο δάχτυλο το κουκούτσι. Έτσι ελευθερώνεται το κουκούτσι απ τη σάρκα, η σάρκα ανοίγει αρκετά και βγάζουν άνετα το κουκούτσι.

Ο καθένας μπορεί νά κάνει burger, αλλά δεν κάνει ο καθένας εξαιρετικά burgers! Μερικά μυστικά της επιτυχίας είναι:

1. Επιλογή σωστού κρέατος: Αν μιλάμε για hamburgers ο κιμάς σπάλας ή λάπας είναι το καλύτερο κρέας για να ξεκινήσουμε. ΄Ισως έχετε ακούσει να λένε "το άρωμα είναι όπου υπάρχει λίπος" κι αυτό είναι σωστό διότι το κρέας που περιέχει λίπος, συνδετικό ιστό και κολλαγόνο είναι αυτό που όταν ψήνεται "μοσχομυρίζει". ΄Ετσι αν θα ψήσετε σε αντικολλητικό τηγάνι χρειάζεστε κιμά σπάλας, που έχει τόσο λίπος ώστε όσο θα ψήνεται το
κρέας να μην κολυμπήσει σε λίπος, αλλά να παραμείνει μαλακό. Αν όμως ψήσετε σε ψησταριά καλύτερα να χρησιμοποιήσετε κιμά λάπας που είναι πιο λιπαρός. Στην ψησταριά το λίπος θα φεύγει ενώ το κρέας θα ψήνεται κι έτσι το burger θα παραμείνει ζουμερό.

2. Ψήστε τα αρωματικά/μπαχαρικά που θα χρησιμοποιήσετε πριν τα βάλετε στον κιμά: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σκόρδο, κρεμμύδι, πιπερίτσες καυτερές. Ψήστε τα αρωματικά σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν ελαφρώς, προσθέστε τα μπαχαρικά να ψηθούν μέχρι να βγάλουν το άρωμά τους. Αφήστε τα να κρυώσουν και μετά προσθέστε τα στον κιμά. Αλατοπίπερο βάλτε το κατευθείαν στον κιμά.

3. Ανακατέψτε με το χέρι ελαφριά: Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε σ ένα burger είναι να ζυμώσετε τον κιμά. Το burger θα γίνει συμπαγές και βαρύ. Αντίθετα βρέξτε τα χέρια σας με νερό ώστε να μην σας κολλάει ο κιμάς και ανακατέψτε ελαφρά με τα δάχτυλα. Σχηματίστε στρογγυλά burgers και κάντε μια λακουβίτσα στο κέντρο. Η λακουβίτσα βοηθάει να ψήνετε το burger σωστά και να μην χαλάει το σχήμα του.

4. Ψήστε το όπως πρέπει: Επειδή στην εποχή μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τους κιμάδες και η εξέλιξη του ψησίματος βοηθάει στο ν αναπτυχθούν βακτηρίδια, αν θέλετε να είναι πιο ασφαλές το burger σας ψήστε το το λιγότερο στους 80 βαθμούς για να γίνει αρκετά καλοψημένο. Αν έχετε επιλέξει σωστό κομμάτι κρέας για κιμά, το burger σας θα είναι ζουμερό, εξαιρετικό. Αν πάλι θέλετε να είναι μέτριο 5 λεπτά ψήσιμο από κάθε πλευρά φτάνει.

Tο κρασί, λευκό και κόκκινο, καθώς επίσης και η μπύρα παίζουν ρόλο στην ποσότητα του φαγητού που καταναλώνουμε, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα. Έτσι, ένα ποτήρι λευκό κρασί πριν το φαγητό, κόβει την όρεξη, ενώ αντίθετα, ένα ποτήρι κόκκινο την αυξάνει. Μια μπύρα επίσης κόβει την όρεξη για φαγητό και την ανοίγει για ακόμη ένα ποτήρι μπύρα. Η δρ. Άννα Κόκαβετς από το Πανεπιστήμιο Λατρόμπ της Μελβούρνης που κατηύθυνε την έρευνα, τόνισε ότι άσχετα με το είδος του ποτού, το αλκοόλ κατά τη διάρκεια του φαγητού, εμποδίζει την ικανότητα του οργανισμού να απορροφήσει θρεπτικές ουσίες και ενέργεια από τις τροφές. Ο λευκός οίνος δημιουργεί μια αίσθηση πληρότητας του στομάχου, και παρότι το ίδιο συμβαίνει και με το κόκκινο, φαίνεται η αίσθηση αυτή να είναι παροδική, γι' αυτό και η όρεξη επανέρχεται και μάλιστα δριμύτερη. H ίδια θα πει ότι με την μπύρα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά για το λόγο ότι περιέχει υδατάνθρακες και ο οργανισμός το εκλαμβάνει ως τροφή. Απαιτεί όμως περισσότερη.

Τα τελευταία χρόνια η συνείδηση του καταναλωτή έχει αλλάξει. Οι αγοραστές πρώτα εξετάζουν την ετικέτα και μετά αγοράζουν το προϊόν. Ύστερα από πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Σητεία, στην Κρήτη και η Καλαμάτα στην Πελοπόννησο που παράγουν λάδι, επιλέχτηκαν ως προστατευόμενες περιοχές. Το ελαιόλαδο των περιοχών αυτών λοιπόν, είναι Π.Ο.Π. Άγνωστη λέξη; Ας ξεδιαλύνουμε λίγο τα πράγματα. Η «πολιτική ποιότητας» είναι ένα σύστημα προστασίας αρχικά της ονομασίας και στη συνέχεια της προέλευσης. Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, είναι το σύστημα έλεγχου και προστασίας, του προϊόντος. Πράγμα που σημαίνει ότι ένα προϊόν Π.Ο.Π πρέπει να παράγεται, να μεταποιείται και να συσκευάζεται σε μια συγκριμένη περιοχή χρησιμοποιώντας παραδοσιακές παραγωγικές διαδικασίες, με την πρώτη ύλη να παράγεται στην συγκεκριμένη περιοχή.

Το σύστημα Π.Ο.Π. δημιουργήθηκε το 1992 από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με σκοπό να διασφαλίσει την ποιότητα και την αυθεντικότητα των τροφίμων που καταναλώνουμε, αλλά και να συμβάλλει στην προώθηση αγροτικών προϊόντων και τροφίμων που έχουν μία πρόσθετη αξία, εξαιτίας του ιδιαίτερου τρόπου και τόπου παραγωγής τους. Πιο συγκεκριμένα, τα προϊόντα Π.Ο.Π. είναι αριθμημένα και ελέγχονται, υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους από τις Αρμόδιες Αρχές, ακολουθώντας ποιοτικές προδιαγραφές.

Το ελαιόλαδο Π.Ο.Π. έχει παραχθεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή, από ελιές συγκεκριμένης ποικιλίας που καλλιεργήθηκαν στην συγκεκριμένη περιοχή. Η έκθλιψή του, δηλαδή η εξαγωγή του ελαίου από τον καρπό, δεν υπερβαίνει τους 27ο C. Η αναγνώριση του Π.Ο.Π μπορεί να γίνει είτε από το σήμα της Ε.Ε., είτε ελέγχοντας τον αριθμό της φιάλης, είτε κοιτάζοντας την ημερομηνία παραγωγής στην ετικέτα. Στη χώρα μας, διάσημη για την ποιότητα του λαδιού που δίνει είναι η Κορωνέικη ελιά. Από την ποικιλία αυτή, παράγονται μεταξύ άλλων, δύο εξαιρετικά ποιοτικά ελαιόλαδα, τα οποία έχουν δικαίωμα σε Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης:

*Το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο Π.Ο.Π. Καλαμάτας
*Το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο Π.Ο.Π. Σητείας, Λασιθίου Κρήτης

Το εξαιρετικά Παρθένο Ελαιόλαδο Π.Ο.Π. Καλαμάτας, διακρίνεται από το χαρακτηριστικά ευχάριστο άρωμα, το πράσινο χρώμα και την πλούσια, πικάντικη γεύση στην οποία κυριαρχεί το πικραμύγδαλο. Ενώ το Π.Ο.Π. Σητείας, Λασιθίου Κρήτης, έχει ως κύρια χαρακτηριστικά την έντονα φρουτώδη γεύση, τα ευγενικά αρώματα φύλλων ελιάς και πράσινου μήλου και το λαμπερό, σμαραγδένιο χρώμα.

Είναι η πιο συζητημένη και, σίγουρα, η πιο δοκιμασμένη τεχνητή γλυκαντική ουσία που, παράλληλα, θεωρείται και μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στον τομέα της διατροφής! Ο λόγος για την ασπαρτάμη, που αντικαθιστά τη ζάχαρη και άλλες θερμιδογόνες γλυκαντικές ουσίες, επιτρέποντας σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να περιλαμβάνουν στο καθημερινό διαιτολόγιό τους γλυκά τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά, χωρίς να επιβαρύνονται με περιττές θερμίδες!Όσο για την συχνά «αμφιλεγόμενη» ασφάλειά της; Την πιστοποιούν τουλάχιστον 200 επιστημονικές έρευνες μέχρι σήμερα ενώ την υπογραφή της στην πιστοποίηση προσθέτει φέτος ξανά και η περίφημη Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) η οποία, μόλις τον περασμένο Μάρτιο, επιβεβαίωσε για μία φορά ακόμη την ασφάλεια της ασπαρτάμης με την παρακάτω επίσημη ανακοίνωση: «Με βάση τα μέχρι σήμερα διαθέσιμα δεδομένα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η ασπαρτάμη έχει γενοτοξική ή καρκινογόνο δράση και δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναθεωρηθεί η καθιερωμένη τιμή Αποδεκτής Ημερήσιας Πρόσληψης των 40mg ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα». Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι, η τιμή Αποδεκτής Ημερήσιας Πρόσληψης είναι ίδια για όλες τις ομάδες του πληθυσμού, ακόμη και τις πιο ευαίσθητες όπως είναι τα παιδιά ενώ, γενικά, την ασφάλεια της ασπαρτάμης επιβεβαιώνει και η έκθεση (2008) του Παγκόσμιου Ταμείου Έρευνας για τον Καρκίνο (World Cancer Research Fund), που αναφέρει ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη καρκινογόνου δράσης της.Έτσι, σε μία εποχή όπου, πολύ συχνά, οι εντυπώσεις κυριαρχούν, παραμερίζοντας την ουσία, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η εγγύηση της ασφάλειας των τροφίμων και ποτών που καταναλώνουμε εμείς και οι πιο αγαπημένοι μας άνθρωποι, δηλαδή η οικογένειά μας, προέρχεται από κορυφαίους ειδικούς – και συγκεκριμένα, εκείνους που χαράσσουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ασφάλεια της διατροφής μας.

Ποιά είναι η EFSA
Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕFSA) αποτελεί μια ανεξάρτητη Κοινοτική Αρχή, με δική της νομική υπόσταση, που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποστολή της είναι η παροχή επιστημονικών συμβουλών και τεχνικής υποστήριξης σε όλους τους τομείς που έχουν αντίκτυπο στην ασφάλεια των τροφίμων. Αποτελεί έναν ανεξάρτητο επιστημονικό πόλο αναφοράς, ο οποίος παρέχει στα θεσμικά όργανα της Κοινότητας και τα Κράτη Μέλη επιστημονικές και τεχνικές γνωμοδοτήσεις, ώστε να λαμβάνονται ενημερωμένες αποφάσεις για τη διαχείριση των κινδύνων, με σκοπό την επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας της ζωής και της υγείας των καταναλωτών. Οι γνωμοδοτήσεις της EFSA που περιλαμβάνει 9 επιστημονικές επιτροπές, με 96 ομάδες εργασίας και περισσότερους από 400 ειδικούς, βασίζονται στην πλέον πρόσφατη πληροφορία και γνώση και παρέχουν τη βάση για τη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής.

Ξέρετε ότι… Η ασπαρτάμη ανακαλύφθηκε το 1965. Ωστόσο, μέχρι να δοθεί στην κατανάλωση, μεσολάβησαν 15 ολόκληρα χρόνια ελέγχων και δοκιμών, ώσπου να πάρει, το 1981, έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (τον γνωστό FDA) και να χρησιμοποιηθεί ως γλυκαντική ουσία, αρχικά σε μια σειρά τροφίμων και αργότερα, το 1983, σε ανθρακούχα αναψυκτικά. Την ίδια χρονιά η χρήση της εγκρίθηκε και στην Ευρώπη από την Επιστημονική Επιτροπή για τα Τρόφιμα (SCF).

Η εταιρία Al Nassma από το Ντουμπάι, η πρώτη στον κόσμο που δημιούργησε σοκολάτες φτιαγμένες από γάλα καμήλας, ετοιμάζεται να εξαπλωθεί σε νέες αραβικές αγορές, καθώς και στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις Η.Π.Α., σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του γενικού της διευθυντή.
Ο Martin Van Almsick είπε ότι η εταιρία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ετοιμάζεται να «μπει» στην Σαουδική Αραβία πρώτα, μετά από συμφωνία που έκανε για τον πρώτο τόνο σοκολατών με διανομέα στην Τζέντα, και μετά από μερικούς μήνες θα ακολουθήσει το Bahrain, το Qatar, το Kuwait και οι Η.Π.Α. Η Al Nassma βρίσκεται επίσης σε συζητήσεις με το βρετανικό εμπορικό κατάστημα Harrods και με την εταιρία του Σαν Φρανσίσκο Chocolate Covered, προκειμένου να πουλήσει τις σοκολάτες της. Διατηρώντας την συνεργασία της με την αυστριακή σοκολατοποιία Manner, η Al Nassma παρασκευάζει το τελικό προϊόν στις εγκαταστάσεις της στο Ντουμπάι. Διαθέτοντας περίπου 3.000 καμήλες στην φάρμα της στο Ντουμπάι, η εταιρία πουλά τις σοκολάτες μέσω του καταστήματος που στεγάζεται στην εν λόγω φάρμα, καθώς και σε πολυτελή ξενοδοχεία και ιδιωτικές αερογραμμές. Προγραμματίζει, μάλιστα, να λανσάρει ένα on-line κατάστημα μέσα στον επόμενο μήνα, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Van Almsick. Η φάρμα ελέγχεται από την κυβέρνηση του Ντουμπάι. Η εταιρία έχει σκοπό να ανοίξει το δεύτερο κατάστημά της στα Η.Α.Ε., σε ένα από τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα του Ντουμπάι. «Σκοπεύουμε να γίνουμε η Godiva της Μέσης Ανατολής», είπε σε συνέντευξη ο Van Almsick. «Πρόκειται για ένα προϊόν πολυτελείας, οπότε δεν πρόκειται να κυκλοφορήσουμε ποτέ στα σούπερ μάρκετ. Το σχέδιο είναι να βρισκόμαστε σε ένα mall κάθε πόλης των Η.Α.Ε.» Η Al Nassma κοιτάζει επίσης την πιθανότητα να ανοίξει σύντομα και ένα κατάστημα στην Ιαπωνία, όπου η ζήτηση του προϊόντος είναι υψηλή. Όλες οι σοκολάτες παράγονται χωρίς καθόλου συντηρητικά ή χημικά πρόσθετα, με μία σειρά δημοφιλών τοπικών μπαχαρικών, ξηρών καρπών και μελιού, λέει η εταιρία. Το δε γάλα καμήλας, περιέχει πέντε φορές περισσότερη βιταμίνη C από το γάλα αγελάδας, λιγότερα λιπαρά, λιγότερη λακτόζη και περισσότερη ινσουλίνη, αποτελώντας έτσι μία καλή εναλλακτική για διαβητικούς και άτομα με δυσανεξία στην λακτόζη, πρόσθεσε ο Van Almsick. Οι Έλληνες λάτρεις της σοκολάτας δεν έχουν παρά να περιμένουν την άφιξη της Al Nassma στην χώρα μας, για να ικανοποιήσουν την γαστριμαργική τους περιέργεια.

Από την Χίο μέχρι την Σκόπελο και από την Κέρκυρα μέχρι τα Χανιά, σας φέρνουμε στο... πιάτο, τις πιο νόστιμες, πιο αρωματικές, πιο αγαπημένες ελληνικές νησιώτικες συνταγές. Εμπρός στην κουζίνα λοιπόν!


Μοσχάρι προκάδο (παραδοσιακή Κεφαλονίτικη σπεσιαλιτέ)

Τι θα χρειαστείτε:
1 ½ κιλό κρέας μοσχαρίσιο, νουά ή κιλότο
3-4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
1/3 φλιτζ. τσαγιού μαϊντανό ψιλοκομμένο
5-6 καρφάκια γαρίφαλου
3/4 φλιτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
½ φλιτζ. τσαγιού κόκκινο ξηρό κρασί
2 φλιτζ. τσαγιού χυμό ντομάτας
Αλάτι, πιπέρι

Ετοιμασία: Αναμιγνύετε το σκόρδο με το μαϊντανό, τα γαρίφαλα, αλάτι και πιπέρι. Τρυπάτε το κρέας κατά διαστήματα με μια μεταλλική βέργα για σουβλάκια ή με ένα μυτερό μαχαίρι και γεμίζετε τις τρύπες με το μίγμα. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε το κρέας μέχρι να ροδίσει από όλες τις πλευρές. Προσθέτετε το χυμό ντομάτας, αλάτι, πιπέρι και βράζετε το κρέας σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαλακώσει. Το βγάζετε από την κατσαρόλα, το κόβετε σε φέτες χωρίς να τις χωρίσετε μέχρι κάτω, το πιέζετε για να κλείσει και πάλι, το ξαναβάζετε στην κατσαρόλα και το στηρίζετε στις άκρες της (ή το δένετε) για να κρατηθεί κλειστό. Συνεχίζετε το βράσιμο σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να μελώσει η σάλτσα. Σερβίρετε με πατάτες τηγανητές ή με ζυμαρικά της αρεσκείας σας.


Ρεβυθοκεφτέδες από την Ίο

Τι θα χρειαστείτε:
½ κιλό ρεβύθια
Μαϊντανό
Σέλινο
Δυόσμο
2 κρεμμύδια
½ κιλό αλεύρι
Αλάτι – Πιπέρι.

Ετοιμασία: Βάζετε τα ρεβύθια στο νερό να μαλακώσουν και τα αφήνετε για 8 τουλάχιστον ώρες. Στραγγίζετε τα ρεβύθια και τα ψιλοκόβετε στο μπλέντερ. Ανακατεύετε τα αλεσμένα ρεβύθια με τα μυρωδικά, τα κρεμμύδια ψιλοκομμένα, το αλεύρι και το αλατοπίπερο και με όσο νερό απαιτείται για το μείγμα. Σκεπάζετε το μίγμα με μια πετσέτα και το αφήνουμε λίγη ώρα για να φουσκώσει. Τηγανίζετε σε καυτό λάδι, ρίχνοντας τόση ποσότητα μείγματος όση χωρά σε μια κουταλιά της σούπας. Φροντίζετε ο κεφτές να τηγανιστεί και από τις δύο πλευρές.


Πατατόπιτα από την Τήνο

Τι θα χρειαστείτε:
2 1/2 κιλά πατάτες
2 κουταλιές βούτυρο
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
4 αβγά ελαφρώς χτυπημένα
2 φλιτζάνια τυρί τριμμένο (κεφαλοτύρι ή άλλο πικάντικο τυρί)
1 κουταλιά ρίγανη
1/2 φλιτζάνι γάλα
1/2 φλιτζάνι μαϊντανό ψιλοκομμένο
4 κουταλιές ελαιόλαδο για το ταψί και το ψήσιμο
αλάτι και πιπέρι

Ετοιμασία: Πλένετε τις πατάτες μέχρι να φύγει το χώμα και τις βράζετε μαζί με την φλούδα. Τις στραγγίζετε και αφού κρυώσουν τις ξεφλουδίζετε και τις κάνετε πουρέ. Σοτάρετε το κρεμμύδι με το βούτυρο και το αφήνετε να κρυώσει. Προσθέτετε όλα τα υλικά στο μείγμα μαζί με το κρεμμύδι και ανακατεύετε. Αλείφετε ένα ταψί με λάδι και απλώνετε το μείγμα στρώνοντάς το, ώστε να έχει παντού το ίδιο πάχος. Πάρτε ένα πηρούνι και σχεδιάστε στην επιφάνεια της πίτας τετράγωνα ή ρόμβους. Περιχύστε την πατατόπιτα με λίγο λάδι και ψήστε την στους 200 βαθμούς για καμια ώρα μέχρι να ροδίσει. Αφήστε την πίτα να κρυώσει και σερβίρετέ την.


Μόστρα Μυκόνου με ντομάτες και κοπανιστή

Τι θα χρειαστείτε:
2 παξιμάδια Μυκόνου
3 κ.σ. κοπανιστή Μυκόνου
1 σφιχτή, ώριμη ντομάτα, ξεσποριασμένη και κομμένη σε κυβάκια
2 κ.γ. εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
ξερό θυμάρι

Ετοιμασία: Βρέχετε ελαφρώς τα παξιμάδια και τα βάζετε σε ένα πιάτο απλώνοντας από πάνω την κοπανιστή. Πασπαλίζετε με την ντομάτα και ραντίζετε με λίγο ελαιόλαδο. Τέλος, βάζετε μια πρέζα θυμάρι και σερβίρετε.


Μπουρδέτο με χταπόδι από την Κέρκυρα

Τι θα χρειαστείτε:
1 μεγάλο χταπόδι
1 κιλό πατάτες
1 φλιτζάνι του καφέ ξύδι
1/1 κουταλάκι του γλυκού κόκκινο πιπέρι
1/2 κουταλάκι του γλυκού γλυκό πιπέρι
3 κουταλιές της σούπας πελτέ ντομάτας
1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι

Προετοιμασία: Βράστε το χταπόδι σε μια κατσαρόλα με το νερό και το ξύδι για πέντε λεπτά και μετά κόψτε το σε κομματάκια. Ξαναρίξτε το στην κατσαρόλα μαζί με τα πιπέρια, τον ντοματοπελτέ και το λάδι και αφήστε το να βράσει για δύο ώρες. Προσθέστε τις πατάτες και βράστε το για άλλη μισή ώρα μέχρι να "δέσει" η σάλτσα. Αν θέλετε μια πιο πικάντικη παραλλαγή, προσθέστε λίγο πιπέρι ακόμα.


Τυρόπιτα Σκοπελίτικη

Τι θα χρειαστείτε:
500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
500 γρ. φέτα σκληρή
λάδι
αλάτι

Ετοιμασία: Βάζετε το αλεύρι σε μια λεκάνη και δημιουργείτε στο κέντρο μια μικρή λακκούβα στην οποία ρίχνετε μια κουταλιά της σούπας λάδι και αλάτι. Ζυμώνετε το μείγμα ρίχνοντας σταδιακά νερό μέχρι να γίνει μια ζύμη ούτε πολύ μαλακιά, ούτε πολύ σκληρή. Κόβετε την ζύμη σε τρία μπαλάκια και την αφήνετε για 20 λεπτά. Ρίχνετε στο τραπέζι αλεύρι, τοποθετείτε το ένα μπαλάκι ζύμης και με λεπτό πλάστη ανοίγετε λεπτό φύλλο. Ρίχνετε περιμετρικά το λάδι και παίρνετε ένα κομμμάτι φέτας και το τρίβετε πάνω στο φύλλο. Αρχίζετε να τυλίγετε τις δύο αντίθετες μεριές του φύλλου προς το κέντρο και στο τέλος το γυρνάτε σαν σαρίκι. Βάζετε στο τηγάνι μπόλικο λάδι να κάψει και ρίχνετε μέσα την πίτα. Μόλις ψηθεί από την μία μεριά την γυρίζετε από την άλλη. Την βάζετε πάνω σε ένα απορροφητικό χαρτί κουζίνας και την σερβίρετε ζεστή.


Μαστέλο Σίφνου

Τι θα χρειαστείτε:
5-6 κιλά αρνάκι ή κατσικάκι κομμένο σε μερίδες
κόκκινο κρασί
μπόλικο ψιλοκομμένο άνηθο
μπόλια (προαιρετική)
αλάτι, πιπέρι
κληματόβεργες
αλουμινόχαρτο ή λαδόκολλα (αναλόγως που θα ψηθεί).

Ετοιμασία: Πλένετε το κρέας με κόκκινο κρασί. Τα αλατοπιπερώνετε καλά και πασπαλίζετε όλες τις μερίδες με άνηθο. Στρώνετε στον πάτο από το μαστέλο (ειδικό πήλινο σκεύος για το συγκεκριμένο φαγητό χωρίς καπάκι) χιαστί τις κληματόβεργες σχηματίζοντας μία σχάρα. Πάνω από τις κληματόβεργες τοποθετείτε τα κομμάτια του κρέατος. Αν θέλετε βάζετε στο τέλος πάνω από τα κομμάτια του κρέατος μπόλια για να μη στεγνώσουν. Το καταβρέχετε με 1 ½ - 2 ποτηράκια του κρασιού κόκκινο κρασί (αν είναι καθαρό, μπορείτε να χρησιμοποιήσουμε από αυτό που πλύναμε το αρνί). Σκεπάζετε καλά με αλουμινόχαρτο, στο οποίο με ένα πιρούνι ή μαχαιράκι κάνετε μικρές τρυπίτσες. Το βάζετε στον ξυλόφουρνο να ψηθεί για 4 ½ με 5 ώρες. Αν θέλετε να το ψήσετε σε ηλεκτρικό φούρνο, το βάζετε να ψηθεί για καμιά ώρα στους 200 βαθμούς και μετά συνεχίζετε στους 120. Επίσης, στον ηλεκτρικό φούρνο αντί με αλουμινόχαρτο, το σκεπάζετε με λαδόκολλα χωρίς να την τρυπήσετε.


Στάκα με Αυγά από την Κρήτη

Τι θα χρειαστείτε:
1/2 κιλό στάκα (αν δεν έχετε μπορείτε να βάλετε ξινοτύρι)
2 κουταλιές αλεύρι
3-4 αυγά

Ετοιμασία: Σε ένα τηγάνι βάζετε την στάκα και σε χαμηλή φωτιά την αφήνετε σιγά σιγά να λιώσει. Στην συνέχεια ρίχνετε το αλεύρι και την ανακατεύετε καλά και γρήγορα ώστε να διαλυθεί και να γίνει πηχτή κρέμα. Αν βγάλει πολύ βούτυρο το μαζεύετε για το πιλάφι φυλάγοντάς το στο ψυγείο. Τέλος, ρίχνετε τα αυγά και το αλάτι και τα αφήνετε να ψηθούν.


Καλαμαράκια με ρύζι και κόκκινη πιπεριά από την Χίο

Τι θα χρειαστείτε:
1/2 κιλό καλαμάρια
1/4 κιλού ρύζι
2-3 κόκκινες πιπεριές ψιλοκομμένες
1 κούπα του τσαγιού ελαιόλαδο
1/2 λίτρο νερό
αλάτι-πιπέρι

Ετοιμασία: Καθαρίστε πολύ καλά τα καλαμαράκια αφαιρώντας το εσωτερικό τους κόκαλο. Πλύντε τα και κόψτε τα στα δύο. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε ελαφρά τις κόκκινες πιπεριές και τα καλαμαράκια. Στη συνέχεια προσθέστε 1/2 λίτρο νερό και αφήστε το φαγητό να βράσει για 15 λεπτά. Κατόπιν συμπληρώστε και το ρύζι αφού προηγουμένως το έχετε πλύνει, και προσθέστε λίγο αλάτι και πιπέρι. Αφήστε τα όλα να ψηθούν για άλλα 15 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Σερβίρονται ζεστά.


Ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης

Τι θα χρειαστείτε:
3 μεγάλες ώριμες ντομάτες
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι τριμμένο
1 κουταλιά ρίγανη
2-3 κουταλιές δυόσμο
αλάτι, πιπέρι
αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
αραβοσιτέλαιο
150 γρ. φέτα σε μικρά κομματάκια

Ετοιμασία: Ξεφλουδίζετε τις ντομάτες και τις χαράζετε στα πλάγια για να βγάλετε τα σπόρια. Τις κόβετε σε χοντρά κυβάκια μέσα σε σουρωτήρι και τις αφήνετε για 30-30 λεπτά για να βγάλουν τα υγρά τους χωρίς να τις στίψουμε. Ρίξτε τις σε ένα μπολ και βάλτε όλα τα υλικά και όσο αλεύρι πάρει για να γίνει ένας χυλός (όχι πολύ σφιχτός). Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζετε αρκετό αραβοσιτέλαιο να κάψει. Με ένα κουτάλι της σούπας παίρνετε χυλό και το ρίχνετε μέσα. Σκεφτείτε ότι κάθε κουταλία θα είναι και ένας ντοματοκεφτές. Προσέξτε να μην βάλετε τις κουταλίες πολύ κολλητά για να μην φουσκώσει ο χυλός. Όταν ροδίσουν (2 λεπτά περίπου) τους γυρνάτε από την άλλη πλευρά. Βγάλτε τους από το λάδι και βάλτε τους σε χαρτί κουζίνας για να ρουφήξει το περιττό λάδι. Σερβίρετε σαν λαχταριστό ορεκτικό.

El Bulli, Spain Ισπανία
Cala Montjoi, Roses, Girona
+34 (0)9 72150457, elbulli.com
Το εστιατόριο του Ferran Andria, ο οποίος θεωρείται ο πιο ευφάνταστος chef στον κόσμο με 3 αστέρια Michelin και μενού βασισμένο στις τεχνικές της μοριακής γαστρονομίας. Oι gourmet πελάτες αναμένουν τη 16η Ιουνίου, οπότε θα ξανανοίξει στο κοινό. (Degustation 11 πιάτων, από € 225 το άτομο.)


Pierre Gagnaire, France Γαλλία
6 Rue Balzac, Paris
+33 (0)1 58361250, pierre-gagnaire.com
Από τους πρωτεργάτες του κινήματος της μοντέρνας
γαλλικής κουζίνας, ο Pierre Gagnaire φημίζεται για
τους εξαιρετικά ευφάνταστους και πρωτότυπους συνδυασμούς των συνταγών του. (Degustation menu 9 πιάτων, € 100 -260.)


Nobu, Dubai Ντουμπάι
Atlantis The Palm, Dubai
+9714 4260000, atlantisthepalm.com
Τα διάσημα πιάτα του γιαπωνέζου σεφ Nobu,
όπως ο ξακουστός μπακαλιάρος του ή η περίφημη
παραλλαγή του sashimi, έφτασαν στο Ντουμπάι.
Μεγάλα χειροποίητα πάνελ από φυτικές ίνες
δημιουργούν την αίσθηση ενός χώρου βυθισμένου
κάτω από ένα τεράστιο κύμα σε ένα μαγευτικό
περιβάλλον αντάξιο της φήμης του σεφ του. (Μενού από € 100.)


The French Laundry, US Αμερική
6640 Washington St., Yountville, CA
+1 707 9442380, frenchlaundry.com
O chef Tomas Keller αγόρασε το εστιατόριο το 1994 και σύντομα το έφερε ανάμεσα στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου με τρία αστέρια Michelin και μενού που προσφέρει εξαιρετική αμερικάνικη κουζίνα με γαλλικές επιρροές. Μόνη αδυναμία, η waiting list των κρατήσεων που ξεπερνά τους δύο μήνες.
(Degustation menu 14 πιάτων € 185 το άτομο.)


Tetsuya’s, Australia Αυστραλία
529 Kent Street, Sydney
+61 2 92672900, tetsuyas.com
Ο Ιάπωνας Tetsuya Wakuda έχει αναγνωριστεί
ως ο αντιπροσωπευτικότερος εκφραστής του
franco-japanese fusion. Αυτό που διακρίνει
τη μαγειρική του είναι ο συνδυασμός των
κλασικών δεξιοτήτων και της εποχικότητας της
ιαπωνικής κουζίνας με αυστραλιανά υλικά, όπως
η τασμανική πέστροφα και τα όστρακα. (Μενού
degustation των 13 πιάτων, € 150.)


Gambero Rosso, Italy Ιταλία
13 Piazza della Vittoria, San Vincenzo, Livorno
+39 (0)5 65 701021, gamberorossi.it
Ο chef Fulvio Pierangelini έχει αναγνωριστεί
εδώ και χρόνια ως μοναδικό παγκόσμιο ταλέντο
της μαγειρικής. Ο ίδιος θεωρεί ότι η μαγειρική
του στηρίζεται στην αγνότητα των υλικών και την
προσωπική του παρουσία. Γι’ αυτό και το εστιατόριο
παραμένει κλειστό όταν δεν μπορεί να βρίσκεται
ο ίδιος στην κουζίνα του. (Menu, από € 150 το άτομο.)


Hamadaya, Japan Ιαπωνία
3-15-5 Nihobashi-Ningyocho, Chou-ku, Tokyo
+03 3661 5940, hamadaya.com
Γιαπωνέζικη κουζίνα στην απόλυτη μορφή και
ποιότητά της, βραβευμένη πρόσφατα με τρία αστέρια
από τον οδηγό Michelin. (Degustation menu πολλών
πιάτων, € 140 το άτομο.)


L’ Hôtel de Ville, Switzerland Ελβετία
1 Rue d’ Yverdon, Crissier
+41 (0)21 6540505, philippe-rochat.ch
Ο πολυβραβευμένος chef Philippe Rochat πήρε τα
σκήπτρα της κουζίνας του εστιατορίου το 1996 από
τον διάσημο Freddy Girardet και την απογείωσε
χρησιμοποιώντας τα καλύτερα και πιο φρέσκα υλικά
και συνδυάζοντας άψογα τη λογική της γαλλικής
κουζίνας με σύγχρονες τεχνικές. (Degustation menu
14 πιάτων, € 195 το άτομο.)


Vendome, Germany Γερμανία
Grandhotel Schloss Bensberg, Kadettenstraße
+49 (0)220442 – 0, schlossbensberg.com
Το καλύτερο εστιατόριο της Γερμανίας βρίσκεται
σε ένα εκπληκτικό πεντάστερο ξενοδοχείο, ενώ ο
chef του Joachim Wissler έχει βραβευθεί με τρία
αστέρια Michelin. Η γαλλική κουζίνα με κλασικές
επιρροές προσφέρει δύο μενού, το κλασικό και το
μοντέρνο. (Menu, από € 140 το άτομο.)


Noma, Denmark Δανία
93 Strandgade, 1401 Copenhagen
+45 3296 3297, noma.dk
O βραβευμένος chef René Redzepi σερβίρει δίπλα
στην θάλασσα εξαιρετική νορβηγική κουζίνα
χρησιμοποιώντας φρέσκα υλικά από ολόκληρη τη
Σκανδιναβία. (Το menu degustation περιλαμβάνει 7
πιάτα και κοστίζει € 120 το άτομο)

Οι λαοί έχουν πολλά πράγματα να τους χωρίζουν, όπως την γλώσσα, το χιούμορ και την θρησκεία. Σε αυτά συγκαταλέγεται και η γεύση, αν σκεφθεί κανείς ότι κάποιοι λαοί βρίσκουν νοστιμότατα τα τηγανητά ποντίκια ή τα φίδια, τη στιγμή που άλλοι αηδιάζουν και μόνο στην αναφορά. Ρίξτε μια ματιά στα «πιάτα» που ακολουθούν και θα καταλάβετε τι εννοούμε! Κάποιες από τις λιχουδιές της Κίνας είναι φίδι σε πακέτο με σκόνη από ερπετά και τηγανητοί αρουραίοι. Tα ινδικά χοιρίδια, για πολλούς είναι χαριτωμένα κατοικίδια. Όχι όμως και για τους Περουβιανούς, που τα τρώνε ολόκληρα! Το αίμα στους περισσότερους προκαλεί αηδία και αποστροφή, εκτός από τον... Κόμη Δράκουλα! Παραδόξως, στο Ανόι, το θεωρούν γευστικότατη σως για να συνοδεύει το κρέας. Αν δεν «ανακατευτήκατε» ακόμη, σας πληροφορούμε ότι στο Βιετνάμ τρώνε μέχρι και … τηγανητές, όχι πατάτες, αλλά αράχνες! Για το τέλος, σας παρουσιάζουμε το γλειφιτζούρι με γεύση … εντόμων που παρασκευάζεται στον Παναμά! Καλή όρεξη!

Η τέχνη της μαγειρικής δεν είναι μόνο τηλεοπτική εμμονή, αλλά εξακολουθεί να γοητεύει και τη μεγάλη οθόνη: Όσοι δεν έχουν συνδυάσει το κινηματογραφικό καλοκαίρι με γιγάντια ρομπότ, εξωγήινα τέρατα και μεταλλαγμένους υπερήρωες ίσως αξίζει να ρίξουν μια ματιά στο τρέιλερ του «Julie and Julia» της νέας ταινίας της Νόρα Έφρον (Sleepless in Seattle, You’ve Got E-Mail, Michael, αλλά και Bewitched) και όχι μόνο γιατί το πρωταγωνιστικό δίδυμο δεν είναι άλλο από τις περσινές υποψήφιες για Όσκαρ Μέριλ Στριπ και Έιμι Άνταμς, που ξανασυναντώνται μετά την «Αμφιβολία».

Η ιστορία ακολουθεί την πορεία δύο γυναικών με πολύ διαφορετική ζωή που τις συνδέει η κοινή τους αγάπη για τη μαγειρική και βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο της Julie Powell, όσο και σε αυτό της Julia Child με τίτλο «Η ζωή μου στη Γαλλία». Όλα αρχίζουν όταν η Julie (-ουσιαστικά πρόκειται για την Powel, τη συγγραφέα του βιβλίου που υποδύεται η Άνταμς) μια κυβερνητική υπάλληλος αποφασίζει να πειραματιστεί με το θρυλικό βιβλίο μαγειρικής της Child «Mastering the Art of French Cooking», ανεβάζοντας στο blog της στο διαδίκτυο τις καθημερινές τις περιπέτειες στην κουζίνα. Κι επειδή όταν υπάρχει πάθος, αγάπη και ... πολύ βούτυρο, όλα είναι πιθανά, ο νέος γευστικός κόσμος που ανοίγεται μπροστά της σύντομα βρίσκει ακόμα μία πιστή οπαδό.

Αν δεν ξεναείδατε πρόσφατα το Ratatοuille στο DVD, υποψιαζόμαστε ότι θα ήταν χρήσιμο να ανατρέξετε και σε καμιά κλασική συνταγή γαλλικής κουζίνας (-για να μη χαθείτε στη μετάφραση όταν ακούσετε λέξεις όπως «κονφί», «μπεαρνέζ» και «ντεμιγκλάς»-) πριν βουτήξετε στις μαρμίτες της Μέριλ Στριπ, που συνήθως, όταν ακούμε το όνομά της κάτι καλό μαγειρεύεται. Mε παγκόσμια πρεμιέρα τον Αύγουστο, θα μας το σερβίρει σε λίγους μήνες η Sony Pictures.

Trailer here!

Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα παρουσίασε τα γνωστό έγκυρο Αμερικάνικο περιοδικό. Σύμφωνα λοιπόν με το δημοσίευμα το Καρπούζι περιέχει μια ουσία που δρα στον ανθρώπινο οργανισμό όπως ακριβώς δρα και το γνωστό μπλε χαπάκι το Viagra. Βρήκαμε το άρθρο αυτό στο Διαδίκτυο το μεταφράσαμε ολόκληρο και σας παρουσιάζουμε τα πολύ βασικά του σημεία (καθώς στο άρθρο αυτό περιλαμβάνονται αρκετές επιστημονικές λεπτομέρειες).

Το άρθρο ξεκινά με τα γνωστά θρεπτικά συστατικά που περιέχει το καρπούζι και οι ευεργετικές δράσεις του στον οργανισμό. Και συνεχίζει: Όταν καταναλώνεται μια μεγάλη ποσότητα καρπουζιού, αυτό έχει την δυνατότητα να τονώσει την κυκλοφορία του αίματος. Περίπου αυτό κάνει και το Viagra, ανακοίνωσαν Αμερικανοί γεωπόνοι. Πάντως μην ελπίζετε ότι τα "πυροτεχνήματα" και οι νύχτες των "μεγάλων επιδόσεων" θα κρατήσουν όλη νύχτα, διευκρινίζουν... Το καρπούζι περιέχει μια ουσία που εμμέσως προκαλεί αγγειοδιαστολή, όπως το γνωστό φάρμακο κατά της στυτικής δυσλειτουργίας, δείχνει μελέτη του Κέντρου Βελτίωσης Φρούτων και Λαχανικών του Πανεπιστημίου Texas A&M.

Η ουσία κιτρουλίνη του φρούτου μετατρέπεται από τα ένζυμα του σώματος στο αμινοξύ αργινίνη, το οποίο με τη σειρά του αυξάνει τα επίπεδα του μονοξειδίου του αζώτου στο αίμα. Το μονοξείδιο του αζώτου χαλαρώνει τα αγγεία και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος. Η αγγειοδιασταλτική δράση του καρπουζιού θα μπορούσε επίσης να βοηθά στην υπέρταση και τη στηθάγχη.

«Το καρπούζι μπορεί να μην έχει την ειδική οργανική δράση του Viagra, είναι όμως καλός τρόπος για τη χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων χωρίς παρενέργειες» δήλωσε ο Bibou Patil, επικεφαλής της έρευνας που χρηματοδοτείται από το αμερικανικό υπουργείο Γεωργίας. Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι για να αυξήσει κανείς τα επίπεδα της αργινίνης στον οργανισμό του θα πρέπει να καταναλώσει σχεδόν ενάμισι λίτρο καρπουζιού, δηλαδή περίπου ενάμισι κιλό. Είναι μια αρκετά μεγάλη ποσότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα, καθώς το καρπούζι είναι διουρητικό.

Για καλύτερα αποτελέσματα,μπορείτε να φάτε τη φλούδα του καρπουζιού, που περιέχει 60%περισσότερη κιτρουλίνη, ή ακόμα και φύτρο καρυδιού, το οποίο όμως είναι δυσεύρετο και πικρό.

"Παν μέτρον άριστον". Η σοφή φράση των αρχαίων Ελλήνων σπάνια εφαρμόζεται πλέον σε όλους τους τομείς της ζωής μας και πολύ περισσότερο στις διατροφικές μας συνήθειες. Ενώ έχουμε μία από τις πιο ισορροπημένες δίαιτες παγκοσμίως, τείνουμε να καταναλώνουμε υπερβολικές ποσότητες από τα πάντα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να τρώμε απλα λίγο απ'όλα. Το Πάσχα, είναι από τις περιόδους εκείνες που η παράδοση επιβάλλει δύο εξ'ολόκλήρου αντίθετες διατροφικές συμπεριφορές. Ύστερα από μία μακροχρόνια περίοδο νηστείας και φυσικής αποτοξίνωσης (40 ή 5 ημερών), ακολουθεί μία μέρα πολυφαγίας, με γεύματα πλούσια σε θερμίδες, λιπαρά, ζάχαρη και αλάτι. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την υπέρμετρη αρκετές φορές κατανάλωση οινοπνεύματος, μπορεί να έχουν άμεσα αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία μας. Δεν είναι καθόλου περίεργο λοιπόν, ότι τις ημέρες του Πάσχα αυξάνονται τα καρδιαγγειακά και γαστρεντερικά επεισόδια (εγκεφαλικά, πίεση, γαστρίτιδα, έλκη κτλ.) και αρκετός κόσμος βρίσκεται στο νοσοκομείο. Το πασχαλινό τραπέζι είναι εκ φύσεως άκρως ανθυιγεινό. Εφαρμόζοντας όμως ορισμένους απλούς κανόνες και συμβουλές, μπορούμε να περιορίσουμε τις βλαβερές συνέπειες του και να το απολαύσουμε χωρίς τύψεις.

Μεγάλο Σάββατο

Η τελευταία μέρα της Σαρακοστής είναι και αυτή που μας φέρνει σε μία πρώτη επαφή με τα ζωϊκά προϊόντα, ύστερα από μία περίοδο νηστείας. Η παραδοσιακή Μαγειρίτσα λοιπόν, είναι το ενδιάμεσο διατροφικό στάδιο ανάμεσα στη νηστεία και τα φαγητά του Πάσχα. Αν και πρόκειται για σούπα μεν, περιέχει έναν συνδυασμό από εντόσθια δε, τα οποία την κάνουν αρκετά βαριά. Τα εντόσθια, κατά κανόνα προέρχονται από αρνάκι νεαρής ηλικίας και είναι κομματάκια ψιλοκομμένα από έντερα, συκώτι, καρδιά και πνευμόνι. (Η σπλήνα είναι απαγορευμένη, μιας και θεωρήθηκε υπεύθυνη για ασθένειες όπως η σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια). Μία μερίδα μαγειρίτσα αποδίδει περίπου 600 θερμίδες και μεγάλη ποσότητα χοληστερόλης, η οποία οφείλεται ως επί το πλείστον στα εντόσθια. Αν θέλετε να περιορίσετε την χοληστερόλη μπορείτε να αντικαταστήστε το αβγό μόνο με το ασπράδι του, γλιτώνοντας έτσι περίπου 210 mg χοληστερίνης ανά κρόκο.

Tips: Καλό θα ήταν την ίδια μέρα να μην καταναλώσετε στο ίδιο γεύμα και αυγά ή έστω μικρή ποσότητα κρέατος, γιατί έτσι θα δυσκολέψετε ακόμα περισσότερο την πέψη. Τα αυγά συγκεκριμένα, έχουν μεγάλη ποσότητα χοληστερόλης. (Λιπαρά οξέα (ολικά) 3,7 mg, Χοληστερόλη 424 mg ανά 100γρ.) Μπορείτε να συνοδέψτε την μαγειρίτσα με πράσινη σαλάτα, που θα διευκολύνει την πέψη και θα σας κάνει να χορτάσετε, αποφεύγοντας μια δεύτερη μερίδα. Μια πράσινη σαλάτα περιέχει επίσης, μεγάλη ποσότητα Κάλιου, ενός ηλεκτρολύτη που εξισορροπεί την μεγάλη πρόσληψη του ανταγωνιστή νατρίου που βρίσκεται στο κρέας, συμβάλλοντας έτσι στην καλύτερη διατήρηση της ηλεκτρολυτικής ισορροπίας. Σε γενικές γραμμές, η Μαγειρίτσα αποτελεί έναν ακρως θρεπτικό ζωμό, ο οποίος όμως λόγω της μεγάλης ποσότητα χοληστερόλης που περιέχει δεν πρέπει να καταναλώνεται συχνά. Μια φορά τον χρόνο είναι αρκετή: Το βράδυ της Ανάστασης.

Κυριακή του Πάσχα

Η μεγάλη μέρα έφτασε. Η μέρα όπου θα μαζευτούμε με οικογένεια και φίλους για να τηρήσουμε την παράδοση και να σουβλίσουμε τον οβελία, το κοκορέτσι, το κοντοσούβλι ή ό,τι άλλο αποφασίσουμε. Το μεσημεριανό τραπέζι είναι συνήθως και το πιο "βαρύ" και επομένως πρέπει να είμαστε αρκετά προσεχτικοί. Σκεφτείτε πάντα με βάση το μέτρο. Ο οργανισμός μας ήταν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα "καθαρός" και ξαφνικά, εντός δύο ημερών, αρχίζουμε τον βομβαρδίζουμε με πλήθος από λιπαρά και πρωτεΐνες. Λογικό είναι να αντιδράσει. Ας προσπαθήσουμε άρα, να απολαύσουμε το πασχαλιάτικο τραπέζι, χωρίς να βαρυστομαχιάσουμε. Ας δούμε όμως τα αγαπημένα εδέσματα του τραπεζιού:

Αρνί: 100 γραμμάρια από τον οβελία μας δίνουν περίπου 370 θερμίδες και περίπου 100mgr χοληστερόλης, με μεγάλο όμως ποσοστό λίπους. Αν θέλετε μπορείτε να προτιμήσετε αντί για αρνί το κατσικάκι, το οποίο έχει μικρότερη περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά. Όσον αφορά τον τρόπο προετοιμασίας τους, το σούβλισμα στα κάρβουνα αποδεικνύεται μια άκρως βλαβερή τεχνική για την υγεία μας. Με τον καπνό αποσπώνται ουσίες από τα κάρβουνα οι οποίες "κάθονται" πάνω στο αρνί και απορροφούνται. Ένας μεγάλος αριθμός μορίων του καπνού όπως κηροί, αλδεΰδες, κετόνες, κ.ά. έχουν αποδειχθεί ότι είναι καρκινογόνες ουσίες. Το ίδιο συμβαίνει και με το κοκορέτσι. Εναλλακτικά, μπορείτε να το ψήσετε στον φούρνο, προσθέτωντας ρίγανη και μπολικο λεμόνι. Η ρίγανη μειώνει την παραγωγή των επικίνδυνων νιτροζαμινών που παράγονται στο κρέας και σχετίζονται με καρκινογένεση και το λεμόνι, με τα άφθονα αντιοξειδωτικά του συστατικά και την Βιταμίνη C, βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.

Κοκορέτσι: Μία κανονική μερίδα κοκορέτσι έχει περίπου 236 θερμίδες και 160mgr χοληστερόλης. Οι ποικιλία από εντόσθια και μπαχαρικά που περιέχει το καθιστά αρκούντως ανθιυγιεινό σε μεγάλες ποσότητες. Όπως και με το αρνί, καλύτερα να το ψήσετε σε φούρνο παρά στην σούβλα και φυσικά να το καταναλώσετε με μέτρο.

Πασχαλινά Γλυκά: Μία φέτα τσουρέκι περιέχει περίπου 80 θερμίδες και 20mgr χοληστερόλης. Είναι σαφώς λιγότερες από αυτές που έχουν τα πασχαλινά κουλουράκια (60 γραμμάρια δίνουν περίπου 230 θερμίδες με 43 γραμμάρια υδατάνθρακες και 61 mg χοληστερίνη).

Tips: * Για πρωινό την ίδια μέρα φάτε κάτι ελαφρύ. Πχ. Γάλα light με τσουρέκι ή πασχαλινά κουλούράκια.
* Για βραδινό, φάτε επίσης κάτι ελαφρύ, ώστε να μην επιβαρύνετε περισσότερο το ήδη ταλαιπωρημένο στομάχι σας. Για παράδειγμα μια σαλάτα ή ένα γιαούρτι με φρούτα είναι ο ιδανικότερος... επίλογος μιας πλούσιας σε θερμίδες μέρας.
* Αν έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε κρασί η μπύρα, διαλέξτε το πρώτο. Κάνει περισσότερο καλό στην καρδιά και είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά.


Δευτέρα του Πάσχα

Είναι οι μέρα που απλά τρώμε τα... αποφάγια από το χθεσινό φαγοπότι. Ο,τι έχει περισσέψει από το πασχαλινό τραπέζι, συνήθως καταναλώνεται την επόμενη μέρα. Καλό θα ήταν όμως να μην το παρακάνουμε και να ακολουθήσουμε μία "ήπια" διατροφή με αρκετά λαχανικά και λίγο κρέας. Μία ανώδυνη αποτοξίνωση από το φαγοπότι της προηγούμενης μέρας θα ήταν το ιδανικότερο για τον οργανισμό μας. Απαλλαγείτε λοιπόν, το συντομότερο από ο,τι έχει περισσέψει και επανέλθετε το συντομότερο δυνατόν στις καθημερινές διαιτητικές σας συνήθειες. Και του χρόνου με υγεία και... ελαφρύ στομάχι!