Βεβαίως και πολλά έχουν ειπωθεί ήδη, αλλά, καθώς οι Αζτέκοι πίστευαν πως το κακάο καταρακύλησε στη Γη από τον Παράδεισο και μάλιστα πάνω σε μια ηλιαχτίδα, μου είναι δύσκολο να μην ασχοληθώ μια που όπως κατέβηκε απ΄τον Παράδεισο μας ξαναστέλνει πίσω μ ένα μόνο κομματάκι στο στόμα μας.
Οι Μάγια έφτιαχναν το xocoatl = πικρό νερό απο τους καρπούς του κακαόδεντρου από τον 5ο π.Χ. αιώνα και τα πρώτα κακαόδεντρα βρέθηκαν στον Αμαζόνιο του 2000 π.Χ. Οι Αζτέκοι και μάλιστα ο αυτοκράτορας Μοντεζούμα δεν ησυχάζει αν δεν πιει το πικρό νερό του τα βράδια. Το προτιμά κρύο, παχύρευστο και με μπόλικο τσίλι μέσα.
Μολονότι όταν το πρωτοπήγε στην Ισπανία ο Κολόμβος δεν άρεσε στην Ισαβέλλα (ούτε και στον ίδιο άλλωστε) το απεχθές μαυροζούμι, ο Κορτές αργότερα καταλαβαίνει την εμπορικότητά του και ρίχνει την ιδέα στον Κάρολο Ε της Ισπανίας. Έτσι το κακάο φτάνει στην Ισπανία το 1580, του προσθέτουν βανίλια, κύμινο, γαρίφαλλο και μοσχοκάρυδο και το κάνουν μόδα ως ρόφημα. Η υπόλοιπη Ευρώπη προσπαθεί να καταλάβει που το βρήκαν οι Ισπανοί τούτο το αγαθό και περνάει ένας αίώνας ώσπου να το καρφώσουν κάποιοι καλόγεροι που ασχολούνταν με καρπούς γενικώς.
Έπειτα, στο 17ο αιώνα, πια το κακάο λατρεύεται. ΄Αλλοτε ερωτικά και ανακατεύεται με σαμπάνια, βλ. Καζανόβα, άλλοτε ραδιουργικά και ανακατεύεται με δηλητήρια, βλ. Μαρκήσιο ντε Σαντ. Γάλλος ανοίγει την πρώτη σοκολατερί στο Λονδίνο. Ουρές απέξω για να γευτούν το καταπληκτικό τούτο προϊόν. Στη Ρώμη πουχε απαγορευτεί ως προϊόν του διαβόλου επιτρέπεται μόνο σε περιόδους νηστείς και μόνο ως ρόφημα. Ταξιδεύει όμως γρήγορα το κακάο. Πάει Βρυξέλλες, από κει Ζυρίχη και νάτην η πρώτη φυτεία στις Φιλιππίνες και αργότερα στη Βραζιλία.
Στο 18ο αιώνα πια γίνεται ο κακός χαμός. Οι Πρώσοι πιστεύουν πως πρέπει να φορολογούνται οι Γερμανοί υπήκοοι τους για την κατανάλωση σοκολάτας! Κι όταν ο Κάρολος Δ μετακομίζει από τη Μαδρίτη στη Βιέννη, αλλάζει έδρα και η σοκολάτα. Οι Ιταλοί έχουν μείνει πίσω και αρχίζουν να εκπαιδεύονται φρίττοντας γιατί οι Γάλλοι είναι καλύτεροί τους. Πριν καλά-καλά οι Αμερικάνοι διακηρύξουν την ανεξαρτησία τους, φωνάζουν την πίστη τους στη σοκολάτα και ιδρύεται στη Νέα Αγγλία το πρώτο εργοστάσιο σοκολατοποιίας. Ακολουθούν σε Βαρκελώνη, Βερολίνο, Ελβετία.
19ο αιώνα πλέον δηλώνει την παρουσία της η Βενεζουέλα και μετά οι Πορτογάλλοι βάζουν στο παιχνίδι την Αφρική και μάλιστα τη Γκάνα. Οι ανακαλύψεις τρέχουν και πολύ αργότερα βρετανός παρασκευαστής πρωτοπαρουσιάζει στερεάς μορφής σοκολάτα. Να τον θυμηθούμε: J.S.Fry and Sons.
20ος αιώνας και τα σοκολατένια εφευρετήματα ξεπερνουν κάθε φαντασία με ταχύτητα φωτός όχι ηλιαχτίδας των Αζτέκων.
Άραγε μας πήρε η κάτω βόλτα τρώγοντας σοκολατίτσα; Μπορεί και όχι όμως. Μπορεί και να μην είναι όσο ένοχη μας μάθανε να πιστεύουμε.
Έχει, λοιπόν, ευεργετήματα κι επειδή με βολεύει ως καλή καταναλώτρια σοκολάτας θα σταθώ σ αυτά.
- Περιέχει ασβέστιο, φώσφορο (περισσότερο απ όσο το ψάρι!), μαγνήσιο, βιταμίνη Ε, σίδηρο, χαλκό και φυτικές πρωτείνες. Επίσης πολυφαινόλες, ουσίες δηλαδή με αντίοξειδωτική δράση.
- Μας τονώνει ψυχολογικά γιατί βοηθάει στην παραγωγή σεροτονίνης, ορμόνης με αντικαταθλιπτικές ιδιότητες (όχι λοιπόν πρόζακ, κομμένο!). Η σεροτονίνη αυξάνει το επίπεδο ενδορφινών (αυτό το φυσικό οπιοειδές του οργανισμού).
- Μια πλάκα σοκολάτας περιέχει λιγότερη καφεϊνη από μια κούπα καφέ. Ίσα-ίσα για να μας τονώνει δηλαδή.
-Έχουν γίνει έρευνες και κάνουν λόγο πως η θεοβρωμίνη, που είναι η κύρια ουσία του κακάου, βοηθά στην μείωση της αρτηριακής πίεσης, στην απορρόφηση της γλυκόζης από τα κύτταρα, στη διέγερση της λειτουργίας των νεφρών, αλλά και στην αντιμετώπιση του... βήχα!
Τι στο καλό άλλο θέλουμε για να μην έχουμε ενοχές τρώγοντας τη σοκολατίτσα που προτιμάμε. Ελάτε σας έχω κι ένα τελευταίο καλό. Για σας νέα κορίτσια και αγόρια:
- Η ακμή, έχει εντελώς αποσυνδεθεί από την κατανάλωση σοκολάτας.
Θα σας στεναχωρέσω όμως. Έτσι γίνεται πάντα, πάνω που πάει κανείς να χαρεί τούρχεται η πικρή αλήθεια. Στην προκειμένη περίπτωση η αλήθεια όλων αυτών είναι πραγματική όταν μιλάμε για πικρή σοκολάτα. Στη γάλακτος, επειδή μπαίνει ζάχαρη πολλή τα πράγματα αλλάζουν βιοχημικώς. Γιατί τότε μπαίνει λιγότερο κακάο άρα και τα αγαθά του, που λέγαμε παραπάνω, περιορίζονται. Ακόμα, το λίπος της σοκολάτα δεν συμβάλλει στη χοληστερίνη αλλά είναι 50% λίπος και παραμένει λίπος.
Κάπως λοιπόν πρέπει να είναι σεμνός κανείς στην κατανάλωση της σοκολάτας. Εκεί μέχρι 25 γρ. ημερησίως είναι ό,τι πρέπει, αλλά για μένα μπίτερ χαρά. Που να φτάσει... Και να φανταστεί κανείς πως μόλις λιώνει στο στόμα απελευθερώνεται σίδηρος που βοηθάει στην ταχύτερη μεταφορά οξυγόνου στον εγκέφαλο. Πως ν αντισταθείς;
Δεν θα σας μπλέξω με αριθμούς παρα μόνο να σας πω πως παγκοσμίως οι Ελβετοί καταναλώνουν περισσότεροι σοκολάτα και μετά οι Αυστριακοί. Ακόμα να σας πω ότι υπάρχουν 20 ποικιλίες κακάου που διαφέρουν πολύ από περιοχή σε περιοχή, αλλά τρείς χρησιμοποιούνται για την παραγωή σοκολάτας κι έτσι για την ιστορία να τις αναφέρω: Criolo, Forastero και Trinitario.